Jak radykalnie poprawić wydajność telewizora w 10 sekund?

Czy zwróciłem twoją uwagę tym tytułem? Obiecuję, że to nie przesada. Jedna bardzo prosta zmiana w menu ustawień poprawi jakość obrazu Twojego telewizora. Mówiliśmy to już wiele razy, ale powtarzamy to jeszcze raz na wypadek, gdybyś to przegapił: zmień tryb obrazu telewizora.

Czy wiesz, że prawie każdy telewizor na rynku nie jest skonfigurowany tak, aby wyglądać jak najlepiej po wyjęciu z pudełka? Nie zaskoczy to nikogo, kto regularnie czyta recenzje telewizyjne na tej (lub innej dobrej) witrynie entuzjastów AV, ale może zaskoczyć przypadkowych klientów, którzy założyliby – i słusznie – że producenci chcieliby, aby ich produkty były wykonywać swoje najlepsze od razu po wyjęciu z pudełka. Niestety, po prostu tak nie jest i tak nie było przez całą moją kadencję jako recenzent wideo.

We wczesnych latach telewizorów cyfrowych i wysokiej rozdzielczości telewizory często wychodziły z pudełka, wyglądając bardzo, bardzo jasno, ale bardzo niedokładnie, z bardzo niebieskimi temperaturami kolorów i przesadnymi paletami kolorów. Zazwyczaj ustawiano je w trybie obrazu o nazwie Dynamic lub Vivid i tak ustawiono, aby sprzedawcy detaliczni nie musieli dokonywać zbyt wielu zmian w telewizorach, aby były gotowe do montażu na podłodze. Te przerysowane ustawienia z pewnością przyciągną Twoją uwagę na podłodze w salonie, często przy jasnym oświetleniu jarzeniowym. Jednak nie tłumaczą się dobrze w środowisku domowym, nawet dość jasnym. Oprócz niedokładności w zakresie kolorów, tryb Dynamiczny lub Żywy zwykle ma włączoną każdą funkcję przetwarzania: sztuczne narzędzia do ostrzenia zostaną włączone i podkręcone (tworząc wiele obcych szumów wokół krawędzi); włączone są dynamiczne kontrolki kontrastu i dynamicznej czerni, co powoduje wszelkiego rodzaju oczywiste, nienaturalne przesunięcia poziomów światła; i wygładzanie ruchu (akaefekt opery mydlanej) zostanie włączony i ustawiony na wysokim poziomie. Ok, wiemy, że niektórym z was może się spodobać ten ostatni, ale wiele osób po prostu zakłada, że ​​jest to nieodłączna część wydajności telewizora i nie można go wyłączyć. Zgadnij co, prawie zawsze może.

Dobrą wiadomością jest to, że obecnie większość telewizorów nie wychodzi z pudełka w trybie obrazu Dynamic lub Vivid. Producenci dodali krok do procesu początkowej konfiguracji, w którym dyktujesz użycie w domu lub sklepie/sprzedaży detalicznej, a telewizor odpowiednio się dostosowuje. Tryb sklep/handel wygeneruje wszystkie te chwalebnie przesadzone ustawienia dla podłogi w salonie, podczas gdy tryb domowy będzie domyślnie ustawiony na standardowy tryb obrazu, który działa dokładnie odwrotnie: daje zbyt ciemny, często nudny obraz. Dlaczego to robi? Aby zdobyć upragnioną etykietę Energy Star. Wraz ze wzrostem rozmiarów ekranów HDTV rosło zużycie energii. W 2008 r. EPA zrewidowała proces certyfikacji Energy Star, aby uwzględnić ograniczenie zużycia energii „w trybie włączenia", w przeciwieństwie do
ograniczenia tylko w trybie czuwania., telewizor musi spełniać te standardy zasilania w trybie włączenia, gdy wychodzi z pudełka – co oznacza pożegnanie z absurdalnie jasnym trybem dynamicznym i cześć z absurdalnie przyciemnionym trybem standardowym. Teraz, gdy plazma jest martwa, a większość telewizorów LCD korzysta z systemów oświetlenia LED, wydajność energetyczna telewizorów znacznie się poprawiła, ale to nie zmienia faktu, że większość z nich wychodzi z pudełka przy zbyt słabym ustawieniu, a wiele z nich wyżej wymienione funkcje sztucznego przetwarzania są nadal włączone. A ponieważ tryb standardowy jest domyślnym ustawieniem telewizora po wybraniu trybu „domowego”, w ten sposób zdecydowana większość ludzi prawdopodobnie ogląda teraz swoje telewizory. Z pewnością tego byłem świadkiem, kiedy odwiedzam domy przyjaciół i krewnych.

Jeśli nie jesteś pod wrażeniem jakości obrazu na nowym telewizorze HD lub UHD, prosta czynność zmiany trybu obrazu może zmienić zdanie… i naprawdę zajmuje to około 10 sekund – w zależności od tego, jak skomplikowane jest śledzenie przycisk Menu na pilocie telewizora (co obecnie niektórzy producenci zaskakująco komplikują, próbując wyeliminować coraz więcej przycisków z pilota). Po naciśnięciu przycisku Menu obraz lub wideo jest zwykle pierwszą opcją menu; a w tym podmenu tryb obrazu jest zwykle pierwszą rzeczą, którą możesz dostosować. Jaki tryb obrazu wybrać? Zalecamy tryb najbliższy standardom referencyjnym– te same standardy stosowane po stronie produkcji, więc wiesz, że widzisz to, co zamierzył reżyser. Ten tryb obrazu jest często nazywany filmem (Samsung) lub kinem (LG i Panasonic). Viziowłaściciele mogą wybierać między dwoma trybami, Calibrated i Calibrated Dark; oba są dość dokładne, ale (jak sugerują nazwy) jeden jest dostosowany do oglądania w ciemni, jeśli większość telewizji oglądasz w nocy w ciemnym lub ciemnym pomieszczeniu. Sony nieco komplikuje sprawę, ponieważ menu zawiera dwa różne sposoby wyboru trybu obrazu: ogólne ustawienie trybu obrazu z tylko trzema opcjami i narzędzie wyboru sceny, które zawiera więcej opcji. Ostatnim razem, gdy testowałem telewizor Sony, najdokładniejszą opcją był tryb obrazu kinowego w menu Wybór sceny. Telewizor wyższej klasy z certyfikatem THX zazwyczaj zawiera tryby THX Day i THX Night, z których oba są bezpiecznymi zakładami.

Oprócz dokładniejszego balansu bieli i koloru, tryby te często wyłączają (lub zmniejszają) sztuczne wyostrzanie, dynamiczny kontrast i inne elementy sterujące, które dodają niepożądane efekty przetwarzania. Warto zauważyć, że w wielu przypadkach wygładzanie ruchu będzie nadal włączone w trybie Film lub Kino, czasami przy niższym lub mniej agresywnym ustawieniu (jeśli chcesz ją włączyć, musisz przejść do określonej opcji menu dla tej funkcji wyłączony). Jeśli jednak telewizor ma tryby obrazu THX, wygładzanie ruchu zostanie domyślnie wyłączone w tych trybach.

Jak więc dokładny jest tryb filmowy, kinowy lub kalibrowany? To oczywiście zależy od telewizora i jest to coś, co oceniamy w każdej recenzji ekranu, którą wykonujemy dla tej witryny. W każdej recenzji zaznaczam, że zmierzę wiele trybów obrazu i wskazuję, który z nich jest najbliższy standardom referencyjnym. Jestem jednak gotów zrobić tutaj uogólnienie: dzisiejsze telewizory są o wiele dokładniejsze niż kiedyś, przynajmniej od znanych producentów. Przejście do trybu filmowego lub kinowego często zapewnia 80 do 90 procent drogi do dokładnego obrazu — obrazu, w którym biel wygląda na neutralnie białą, kolory są bogate, ale nie przesadzone, a odcienie skóry wyglądają naturalnie. Dla wielu ludzi to wystarczy.

Jeśli chodzi o wideofilów, robimy dodatkowy krok w naszych recenzjach, aby zobaczyć, jak blisko dokładnej profesjonalnej kalibracji może być profesjonalna kalibracja. I oczywiście przełączanie trybów obrazu nie może rozwiązać podstawowych problemów z wydajnością niektórych telewizorów, takich jak słaby ogólny poziom czerni lub problemy z jednolitością jasności na podświetlanych krawędziach diod LED/LCD. Te drobniejsze elementy odróżniają wyświetlacze średniego i najwyższego poziomu od ich odpowiedników na poziomie podstawowym i każdy z nas musi zdecydować, czy jesteśmy w stanie zapłacić więcej, aby uzyskać te przyrostowe ulepszenia jakości obrazu.

Ponieważ zarabiam na recenzowanie telewizorów, wiem, że jestem bardziej wrażliwy na jakość obrazu niż przeciętny konsument – ​​i zauważam rzeczy, których inni ludzie mogą nawet nie widzieć. Mimo to nie mogę się powstrzymać od rozczarowania, gdy widzę kogoś, kto ogląda nowy telewizor w trybie obrazu, który po prostu go nie przycina. Ograniczasz telewizor i siebie. W końcu wydałeś trzy lub cztery cyfry, aby dodać to urządzenie do swojego domu, a lepiej wyglądający obraz to tylko kilka kliknięć. Czy nie jest warte 10 sekund twojego czasu, aby samemu zobaczyć różnicę?