Zrecenzowano przetwornik cyfrowo-analogowy Mytek Brooklyn

Po produkcji profesjonalnych produktów audio przez prawie dwie dekady, Mytek stał się bardziej popularną nazwą w kręgach konsumentów – częściowo dzięki niedawnemu wydaniu przetwornika cyfrowo-analogowego Brooklyn (DAC). Kosztujący 2000 USD Brooklyn DAC jest produktem bogatym w funkcje. To jeden z nielicznych przetworników DAC na rynku, który potrafi w pełni dekodować MQAze źródeł strumieniowych, takich jak TIDAL, a także PCM do 32-bitów/384-kHz, DSD64, DSD128 i DSD256. Wejścia cyfrowe obejmują USB, AES/EBU, koaksjalne (x2) i optyczne, a Brooklyn akceptuje również źródła analogowe (z wyjściami RCA i XLR) i zawiera przedwzmacniacz gramofonowy dla wkładek z ruchomym magnesem i ruchomą cewką. Może być również używany jako wzmacniacz słuchawkowy, z dwoma wyjściami słuchawkowymi na przednim panelu. Mnóstwo opcji połączeń sprawia, że ​​Brooklyn DAC może służyć jako centralny element dwukanałowego systemu audio. Do tej oceny wykorzystałem Brooklyn wyłącznie jako przetwornik cyfrowo-analogowy między moimi źródłami cyfrowymi – głównie TIDAL i moim serwerem Synology NAS – a przedwzmacniaczem Audio Research LS-28. Wszystkie kable pochodziły z Wireworlda.

Estetycznie Brooklyn jest mały: zajmuje pół miejsca w szafie i waży zaledwie 3,5 funta. Dekoracyjna przednia ścianka „zapiekanka" jest dostępna w kolorze srebrnym lub czarnym i zawiera spory wyświetlacz LCD, dwa wyjścia słuchawkowe, cztery czarne przyciski i jedno duże pokrętło, które służy zarówno jako pokrętło, jak i przycisk. Zauważyłem, że pokrętło nie miało mocnego wrażenia, jakiego oczekiwałbym od urządzenia w tym przedziale cenowym. Mytek dostarcza srebrny pilot OEM podobny do Apple.

Swoją ocenę Brooklyn DAC rozpocząłem od przesłuchania At Jazz Jamboree Warszawa ’91: A Tribute to Miles Freddiego Hubbarda (Sunburst, TIDAL, 16/44,1). Mocna kompozycja Cedar Walton „Boliwia” jest pełna agresywnej gry, a trąbka Hubbarda była komunikowana ze znakomitą tonacją, nawet gdy wbił swój róg do górnych granic. Separacja i szczegółowość instrumentów, a także scena dźwiękowa, były dobre – dając poczucie zrelaksowania zarówno od lewej do prawej, jak i od przodu do tyłu. W "All Blues" the Brooklyn z łatwością ujawnił, że na początku utworu pojedynczy członek publiczności klaska i śmieje się.

Po raz pierwszy usłyszałem Soular Energy Raya Browna (Concord Jazz, TIDAL, 16/44,1) na Axponie 2017 w Chicago i od tamtej pory jestem uzależniony. Album rozpoczyna się jazzową kompozycją Jimmy’ego McHugha z 1930 roku „Exactly Like You”. Żywy rytm i chemia między Brownem i Gene Harris (fortepian) sprawiają, że ta interpretacja jest tak godna uwagi. The Brooklyn oferował bardzo realistyczne wsłuchanie się w grę Browna, którą charakteryzuje częste brzęczenie strun i używanie całej podstrunnicy. Brooklyn wykonał świetną robotę, wydobywając każdą uncję basu z moich głośników podstawkowych Focal Sopra N°1. Separacja instrumentów była nadal czysta w "Mistracted but Undefeated Blues", pomimo dodania do kwintetu gitarzystki Emily Remler. Przyjemna była klarowność między Remlerem a saksofonem. W końcowych momentach „That’s All” chciałem jednak nieco bardziej wyrafinować solo Browna, którego nie określiłbym jako zamulony, ale po prostu pozbawiony odrobiny wyrazistości.

Pomiędzy pracą solową, czasem z Genesis i współpracą z innymi artystami, Phil Collins miał w latach 80. więcej hitów w Top 40 w USA niż jakikolwiek inny artysta. Cześć, muszę iść! (Atlantic, TIDAL, Remastered, MQA, 24/96) zaowocował kilkoma z tych hitów i przyniósł mu pierwszą nagrodę Grammy. Za każdym razem ciasne, popowe aranżacje waltorniowe były tworzone z wyrafinowaną prezencją i precyzyjnie przecinały miks, nigdy nie brzmiąc zamulony ani rozmyty. Brooklyn z delikatną precyzją zaprezentował warstwowe wokale na „Thru These Walls”. A moje emocjonalne połączenie z „Dlaczego nie można czekać do rana” było większe niż poprzednio; układ strun był bardziej widoczny i płynnie zintegrowany z całym instrumentarium.

Wysłuchałem co najmniej tuzina albumów MQA klasycznych artystów rockowych, takich jak Led Zeppelin, Jethro Tull, Eric Clapton, YES, ELP i The Eagles. Na albumie Straight Shooter Bad Company (Swan Song Records, TIDAL, Remastered, MQA, 24/88,2) gitary elektryczne i akustyczne na „Feel Like Makin’ Love” miały bardziej zauważalne uderzenie, wybrzmiewanie i rezonans, a separacja instrumentów była czystsze i bardziej zauważalne w porównaniu z wersjami o niższej rozdzielczości. Scena dźwiękowa była bardzo przejrzysta i szczegółowa. To wszystko wywołało bardziej emocjonalne połączenie z muzyką, która nie tylko pozwoliła mi słuchać Straight Shooter, ale także zainspirowała mnie do eksperymentowania z pozostałym katalogiem Bad Company MQA – w tym Bad Company (MQA, 24/88.2), Run with the Pack (MQA)., 24/96) i Burnin’ Sky (MQA 24/96). W każdym przypadku Paul Rogers brzmiał lepiej niż pamiętam, gitary miały te same cechy, które zauważyłem w Straight Shooter, a bębny cieszyły się większym atakiem i uderzeniem. Korzyści z MQA były tutaj oczywiste, co daje Brooklynowi wyraźną przewagę nad jakimkolwiek innym produktem w swojej klasie i cenie.

Najważniejsze punkty
• Brooklyn to przystępny cenowo wysokiej klasy przetwornik cyfrowo-analogowy, który dekoduje MQA. W tym momencie większość innych wysokiej klasy dekoderów MQA jest znacznie droższa niż Brooklyn.
• Brooklyn to w pełni funkcjonalny przetwornik cyfrowo-analogowy, który zawiera dwa gniazda słuchawkowe i przedwzmacniacz gramofonowy. W tym DAC-u brakuje bardzo niewielu „must have”.
• Interfejs użytkownika Brooklyn jest intuicyjny i łatwy w użyciu.
• Dźwięk Brooklynu jest solidny w całym spektrum audio dzięki formatom PCM i DSD. Wyraźnie ujawnia subtelne szczegóły i tworzy przejrzystą, przyjemną scenę dźwiękową. Byłby w domu w większości high-endowych systemów audio.

Słabe punkty
• Brooklyn robi wiele rzeczy naprawdę, naprawdę dobrze, ale nic na poziomie, który określiłbym jako całkowicie wyjątkowy. Na przykład, jeśli chodzi o źródła Red Book, podobnie wyceniony Benchmark DAC3 ma, moim zdaniem, niewielką przewagę pod względem przejrzystości, szczegółowości i obrazowania. Ale w Benchmarku brakuje MQA, a ja naprawdę kopię MQA.
• Szkoda, że ​​Mytek dostarcza tylko trochę gównianego pilota podobnego do Apple. To rozczarowujący skrót, który sprawia, że ​​cały produkt wydaje się mniej „high-endowy” w swojej przestrzeni. Być może projektanci Mytek powinni rozważyć pominięcie niepotrzebnych funkcji (takich jak oferowanie 16 kolorów do wyboru dla logo Mytek na wyświetlaczu LCD) i wydać budżet inżynieryjny na inne sposoby?

Porównanie i konkurencja Benchmark DAC3
jest najbardziej podobnym produktem na rynku. Obie firmy mają dziedzictwo w pro audio i produkują w pełni funkcjonalny przetwornik cyfrowo-analogowy używany w zastosowaniach domowych i studyjnych. Oba produkty kosztują około 2000 USD. Na tym jednak kończą się podobieństwa. Benchmark lepiej brzmi ze źródłami Red Book, podczas gdy Mytek oferuje MQA i przedwzmacniacz gramofonowy dla wkładek z ruchomym magnesem i ruchomą cewką. Podjęcie decyzji między nimi sprowadzałoby się do tego, jak ważne jest dla Ciebie MQA.

Inne produkty na rynku, które konkurują z Brooklynem, to NAD M51 Direct Digital DAC (1999 USD), Cambridge Audio Azur 851D DAC (1649 USD) i Schiit Audio Yggdrasil DAC (2 299 USD). Żaden z tych produktów nie dekoduje źródeł MQA tak, jak robi to Mytek Brooklyn DAC.

Podsumowanie
Mytek Brooklyn to świetny przetwornik cyfrowo-analogowy dla konsumentów poszukujących wielu funkcji i funkcji w jednym pudełku. Nie ma zbyt wiele, co jest fantastyczne w swojej cenie. Ponieważ MQA jest na krawędzi wejścia do głównego nurtu, Brooklyn stanowi doskonałą propozycję wartości dla tych, którzy chcą w pełni wykorzystać ten wysokiej jakości format. Przez kilka miesięcy używałem Brooklyna jako mojego głównego przetwornika cyfrowo-analogowego i opisałbym go jako ponadprzeciętnego wykonawcę. Jeśli szukasz dobrej wydajności z pełnym arsenałem funkcji, możesz śmiało rozważyć Mytek Brooklyn dla swojego stereofonicznego systemu audio.