Recenzja telewizora Samsung QN65Q8C UHD LED/LCD

Na targach CES w styczniu Samsung ogłosił swoją linię telewizorów premium UHD na 2017 rok, nazwaną QLED. Tak, ta nazwa wygląda bardzo podobnie do OLED, ale nie daj się zwieść: ogon Q robi różnicę. Telewizory QLED to nadal tradycyjne telewizory LCD, które wykorzystują źródło światła oparte na diodach LED. Q oznacza kropki kwantowe, technologię, którą Samsung od kilku lat stosuje w swoich telewizorach premium UHD, aby pomóc w tworzeniu szerszej gamy kolorów w specyfikacji Ultra HD. Możesz przeczytać naszą oryginalną historię o kropkach kwantowych tutaj.

Czym zatem różnią się tegoroczne telewizory, które zainspirowały firmę Samsung do rezygnacji z poprzedniej nazwy „SUHD" i przyjęcia zamiast niej „QLED”? Cóż, szczerze mówiąc, niektóre z nich to tylko słowa marketingowe (Samsung powiedział, że chciałby, aby inni producenci przyjęli nazwę QLED, aby oznaczać użycie technologii kropek kwantowych i LED). Jednak Samsung ulepszył swoją technologię kropek kwantowych, dodając nowy metal, który ma poprawić dokładność kolorów i wydajność luminancji. Jeśli chodzi o wydajność kolorów, Samsung twierdzi, że nowe telewizory QLED nie tylko są w stanie odtworzyć przestrzeń kolorów DCI P3, ale także są w stanie uzyskać 100-procentową intensywność kolorów w tej przestrzeni – co oznacza, że ​​telewizory mogą dokładnie wyrazić kolory na różnych poziomach jasności. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym, jak ważna jest objętość koloru,obejrzyj kilka pierwszych minut tego filmu od ludzi z Portrait Displays, którzy opracowują oprogramowanie kalibracyjne CalMAN, którego my (i prawie wszyscy inni) używamy do naszych ocen wyświetlaczy.

Linia QLED 2017 składa się z trzech serii: Q9, Q8 i Q7. Wszystkie trzy serie wykorzystują oświetlenie krawędziowe LED z lokalnym przyciemnianiem (Samsung nie wprowadził w tym roku modelu z pełnym podświetleniem), a wszystkie obsługują formaty HDR10 (i HDR10+) i HLG High Dynamic Range, ale nie Dolby Vision. Wszystkie trzy serie obsługują również kolor DCI-P3, mają częstotliwość odświeżania 120 Hz w celu zmniejszenia rozmycia ruchu oraz obsługują technologię Bluetooth i platformę Smart Hub Smart TV firmy Samsung. Seria Q9 z najwyższej półki ma płaską konstrukcję i wykorzystuje oświetlenie krawędzi „Infinite Array” firmy Samsung tylko wzdłuż boków ekranu, podczas gdy seria Q8 ma zakrzywioną konstrukcję z podświetleniem krawędzi wzdłuż górnej i dolnej części. Poza tym ich specyfikacje wydajności są identyczne. (Obniżony Q7 łączy w sobie zakrzywioną i płaską konstrukcję i najwyraźniej wykorzystuje mniej wytrzymały system głośników.)

Seria Q8 obejmuje ekrany o przekątnej 55, 65 i 75 cali. 65-calowy QN65Q8C, który testowałem, ma sugerowaną cenę detaliczną 3 499,99 USD.

Konfiguracja i funkcje
Jeśli podoba ci się kształt zakrzywionego telewizora, myślę, że naprawdę spodoba ci się wygląd QN65Q8C. Samsung przy tegorocznych flagowcach położył większy nacisk na design i naprawdę ładnie się prezentują. QN65Q8C nie ma ramki, tylko mniej więcej ćwierćcalową czarną ramkę na samym ekranie. Zewnętrzna krawędź ekranu ma szczotkowane srebrne wykończenie, a dopasowany stojak na cokole jest w zasadzie zakrzywionym prętem, który rozciąga się za ekranem, a następnie przechodzi do przodu i przyczepia się do długiego, cienkiego, lekko zakrzywionego pręta stabilizującego. Stojak podnosi telewizor około czterech cali od blatu, co jest odpowiednią wysokością, aby zapobiec blokowaniu jakiejkolwiek części ekranu przez wiele współczesnych soundbarów. Cały tył jest również pokryty szczotkowanym srebrem, z dopasowanymi panelami, które zakrywają wszelkie szczeliny, zapewniając czysty, jednolity wygląd. Ten 65-calowy waży 58,4 funta bez podstawy i mierzy 4,2 cala głębokości (uwzględniając krzywą); Samsung oferujeopcjonalny uchwyt ścienny o wartości 150 USD bez szczelin, chociaż nie jestem pewien, czy mocowanie o bardzo niskim profilu jest warte inwestycji, gdy włożysz do niego zakrzywiony panel.

Większość wejść QN65Q8C znajduje się w oddzielnym pudełku One Connect, które łączy się z telewizorem za pomocą zastrzeżonego kabla. W tym roku wspomniany kabel jest bardzo cienkim, przezroczystym kablem światłowodowym zwiniętym w mały, biały, gumowy krążek. Kabel ma długość około 15 stóp, co zapewnia dużą elastyczność w umieszczaniu skrzynki One Connect z dala od telewizora. Dodaj prawie niewidoczność kabla na ścianie i jest to kolejny sposób, w jaki Samsung skupił się na stworzeniu czystego wyglądu wokół telewizora.

Pudełko One Connect zawiera cztery wejścia HDMI 2.0a z ochroną przed kopiowaniem HDCP 2.2, trzy wejścia USB (dwa 3.0, jedno 2.0) do odtwarzania multimediów i podłączania urządzeń peryferyjnych, wejście RF i optyczne cyfrowe wyjście audio. W tym roku Samsung przeniósł także port LAN i port sterowania EX-Link do skrzynki One Connect; dawniej rezydowały w samym telewizorze. Teraz jedynymi połączeniami w telewizorze są port One Connect i port zasilania. Telewizor ma również Wi-Fi 802.11ac do połączenia bezprzewodowego, a także Bluetooth do bezprzewodowego łączenia urządzeń peryferyjnych, takich jak słuchawki, głośniki i klawiatury.

Mały, oparty na technologii Bluetooth pilot zdalnego sterowania jest niemal identyczny pod względem rozmiaru i układu przycisków jak zeszłoroczny pilot premium i ma takie samo szczotkowane srebrne wykończenie jak telewizor. W sumie jest 10 przycisków plus kółko nawigacyjne. Pilot nie ma podświetlenia, ale ma sterowanie głosowe (zarówno dla funkcji telewizora, jak i wyszukiwania treści) i te same podniesione przyciski głośności / kanałów, które podobały mi się w zeszłorocznym UN65KS9800; przyciski są jak małe dźwignie, które naciskasz w górę iw dół, aby kontrolować głośność i zmianę kanałów, i możesz je łatwo wyczuć w ciemnym pokoju. Może to tylko moja wyobraźnia, ale czułem, że w tym roku wszystkie przyciski były trochę bliżej siebie. Często zdarzało mi się przypadkowo nacisnąć przycisk Home, gdy chciałem nacisnąć przycisk W dół, który znajduje się tuż nad nim.

Jak zwykle ten telewizor Samsung jest wyposażony w zaawansowane funkcje regulacji obrazu, w tym dwu- i 20-punktową regulację balansu bieli, wiele przestrzeni kolorów, regulowane podświetlenie, pełny system zarządzania kolorami i redukcję szumów. Tegoroczna kontrola Gamma wzmacnia naturę HDR telewizora, z opcjami HLG i ST.2084, a także BT.1886 dla treści SDR. Telewizor automatycznie przełącza się na właściwy tryb gamma, dostosowany do wyświetlanej treści, a suwaki umożliwiają regulację dokładności gamma w każdym trybie. W przypadku rozmycia ruchu i redukcji drgań menu Auto Motion Plus zawiera opcje Wyłączone, Automatyczne (obejmujące wygładzanie/interpolację klatek) oraz Niestandardowe (z niezależnymi elementami sterującymi rozmyciem i migotaniem).

Mówiąc o HDR, QN65Q8C automatycznie przełączy się w tryb HDR po wykryciu źródła HDR, a modele QLED mają do wyboru trzy tryby obrazu HDR: HDR Standard, HDR Natural i HDR Movie. Podłączając zewnętrzne źródła UHD, takie jak odtwarzacz Blu-ray Ultra HD, należy upewnić się, że dla używanego wejścia HDMI jest włączona funkcja HDMI UHD Color telewizora (można ją znaleźć w Ustawieniach ogólnych, w sekcji Menedżer urządzeń zewnętrznych). W mojej próbce testowej kolor UHD został włączony dla HDMI 1 i 2 po wyjęciu z pudełka. Podobnie jak w przypadku zeszłorocznego UN65KS9800, ten telewizor zawiera Samsungtechnologia HDR+, która pozwala zmusić telewizor do trybu HDR ze źródłami SDR – i, podobnie jak w przypadku zeszłorocznego telewizora, tak naprawdę nie używałem HDR+ tak często. Tak, tworzy naprawdę jasny obraz, ale moim oczom po prostu nie wygląda naturalnie ani dokładnie.

Jeśli chodzi o audio, telewizor jest wyposażony w 60-watowy, 4,2-kanałowy system głośników skierowanych do przodu, a menu zawiera trzy tryby dźwięku (standardowy, zoptymalizowany i wzmocniony), z siedmiopasmowym korektorem, kontrolą balansu i regulacja opóźnienia. Możesz zmienić formaty wejścia/wyjścia audio i sparować telewizor z głośnikami Bluetooth. Jakość dźwięku jest godna szacunku dla telewizora z płaskim ekranem; Nie musiałem zbyt mocno naciskać głośności, aby uzyskać dobrą dynamikę, a wokale nie miały tej pustej, nosowej jakości, która jest tak powszechna w dzisiejszych telewizorach.

Samsung nie przeprojektował znacząco swojej platformy internetowej Smart Hub w tym roku, i to dobrze – ponieważ naprawdę podobało mi się to, co firma zrobiła z nią w zeszłym roku, co zostało opisane w UN65KS9800. Oczywiście są pewne drobne różnice, ale podstawowy układ i elementy nawigacji są podobne. Naciśnięcie przycisku Home pilota powoduje wyświetlenie pierwszego wiersza paska narzędzi Smart Hub, który zawiera usługi takie jak Netflix, Amazon Video, YouTube, Google Play i VUDU, a także opcje ustawień, źródeł, sportu, muzyki, Internetu i innych. Gdy zaznaczysz konkretną usługę, pojawi się drugi wiersz, który zabierze Cię głębiej w opcje treści dla tej usługi. Na przykład, jeśli przewiniesz do YouTube, zobaczysz bezpośrednie linki do popularnych lub polecanych klipów. Jeśli zalogujesz się do serwisu Netflix, zobaczysz ostatnio oglądane programy i filmy.

Wyszukiwanie międzyplatformowe jest dostępne zarówno za pomocą głosu, jak i tekstu. Na przykład powiedziałem „Lego Batman” do mikrofonu pilota i otrzymałem możliwość wypożyczenia go przez Amazon, YouTube, VUDU i FandangoNOW.

Jeśli chodzi o aplikacje przyjazne dla UHD, Netflix, Amazon Video, YouTube, Google Play i FandangoNow wszystkie zawierają treści UHD, a Samsung w końcu dodał wersję UHD VUDU. Netflix, Amazon, YouTube i Google Play oferują do oglądania treści HDR w formacie HDR10, ale VUDU oferuje tylko Dolby Vision HDR, które tutaj nie będą działać. Aplikacje uruchamiały się szybko, działały niezawodnie i zawsze włączały HDR, kiedy powinny.

Podobnie jak w przypadku poprzednich modeli z wyższej półki, QN65Q8C oferuje uniwersalną funkcję zdalnego sterowania, dzięki której można łatwo skonfigurować pilota do sterowania dekoderem telewizji kablowej/satelitarnej i innymi źródłami, bez konieczności podłączania kabla IR. Możesz to zrobić podczas wstępnej konfiguracji lub telewizor automatycznie wykryje, kiedy podłączysz nowe urządzenie przez HDMI i zapyta, czy chcesz je skonfigurować. Podłączyłem Apple TV, a QN65Q8C łatwo go zidentyfikował i skonfigurował pilota. Dodano także ikonę Apple TV do paska narzędzi Smart Hub, dzięki czemu mogłem nawigować bezpośrednio do tego źródła bez konieczności wywoływania menu Źródło. Próbowałem podłączyć trzy różne odtwarzacze Blu-ray w różnym czasie: Oppo UDP-203, Sony UBP-X800 i Samsung UBD9500. Telewizor poprawnie zidentyfikował je wszystkie jako odtwarzacze Blu-ray i utworzył dla nich opcję menu Smart Hub, ale skonfigurował tylko pilota do sterowania (o dziwo) odtwarzaczem Sony. Pilot nie sterował odtwarzaczami Samsunga czy Oppo.

Wydajność
Jak zwykle rozpocząłem oficjalną ocenę QN65Q8C od pomiaru różnych trybów obrazu zaraz po ich wyjęciu z pudełka, aby zobaczyć, który z nich jest najbliższy aktualnym referencyjnym standardom HD. Jak się spodziewałem, tryb filmowy był najdokładniejszy, ale zdziwiłem się, że gotowe liczby nie były lepsze (więcej informacji na wykresach na stronie drugiej). Zwykle SamsungTryb filmowy jest zbliżony do standardów referencyjnych bez zbytniego dostosowania, ale tryb filmowy tego telewizora miał wyższy maksymalny błąd delta skali szarości wynoszący 17,96, a błędy delta dla punktów koloru również były dwucyfrowe. Domyśliłem się z liczb, że miałem do czynienia z problemem luminancji, ponieważ zarówno luminancja gamma, jak i luminancja koloru były dalekie od celu. Potem zauważyłem, że tryb Film w QN65Q8C jest domyślnie ustawiony na tryb "Średnia" lokalnego przyciemniania zamiast ciemniejszego trybu "Niski". Prosta czynność przełączenia trybu lokalnego ściemniania na niski zaowocowała znacznie dokładniejszymi wynikami pomiarów na całej tablicy. Temperatura barwowa wciąż była trochę za chłodna (lub niebieska) z jaśniejszymi sygnałami, ale maksymalny błąd Delta w skali szarości spadł do 5,5, a punkty barwowe mierzyły się znacznie lepiej, przy czym cyjan jest najmniej dokładny przy błędzie delty wynoszącym zaledwie 3,3. Tak więc, jeśli kupisz ten telewizor i przełączysz się na tryb filmowy (tak jak powinieneś), pamiętaj, aby również wybrać ustawienie Niskie przyciemnianie lokalne, aby uzyskać najlepszą dokładność (i poziom czerni).

Jeśli zdecydujesz się na profesjonalną kalibrację QN65Q8C, możesz cieszyć się jeszcze lepszymi wynikami. Udało mi się ustawić bardzo neutralną temperaturę barwową, uzyskać średnią gamma na poziomie 2,2 i obniżyć maksymalny błąd delta skali szarości do zaledwie 1,1. Ponadto system zarządzania kolorami firmy Samsung pozwolił mi wybrać bardzo dokładne punkty kolorów. (Uwaga dla kalibratorów i entuzjastów majsterkowania: wersja CalMAN z 2017 r. obsługuje automatyczną kalibrację wszystkich telewizorów Samsung QLED, więc nie musisz ręcznie dokonywać wszystkich regulacji. Nie miałem do tego niezbędnych kabli.)

Samsung twierdzi, że jednym z ulepszeń, jakie zawdzięcza nowej technologii kropek kwantowych, jest zwiększenie „wydajności luminancji”, co przekłada się na lepszą jasność i lepszy poziom czerni. Najjaśniejszym trybem obrazu telewizora z zawartością SDR jest tryb dynamiczny, który mierzy 644 nitów (187 stóp długości) z całkowicie białym wzorem 100 IRE. Porównaj to z zeszłorocznym pełnym panelem UN65KS9800 przy 182 ft-L. Oczywiście tryb dynamiczny jest również żałośnie niedokładny. Dokładniejszy tryb Film mierzył wciąż wysoki 95 ft-L (330 nitów), który jest wystarczająco jasny do oglądania telewizji w dobrze oświetlonym pomieszczeniu – zbyt jasny do oglądania filmów w ciemnym lub przyciemnionym pokoju, więc ja obniżono jasność do około 45 stóp L podczas procesu kalibracji. Odblaskowy ekran telewizora doskonale radzi sobie z odrzucaniem światła otoczenia, aby poprawić kontrast w jasnych warunkach oglądania,

Chociaż QN65Q8C jest bardzo jasny, nie jest tak jasny jak najjaśniejszy telewizor LED/LCD, jaki do tej pory mierzyłem. Ten zaszczyt należy do Sony XBR-65Z9D, który osiągnął maksymalną prędkość 210 stóp w najjaśniejszym trybie obrazu SDR. Z sygnałami HDR, QN65Q8C nie do końca dotarł do zakresu 1500-2000 nitów, który według Samsunga jest możliwy dzięki linii QLED. Zmierzył 1180 nitów przy 100-IRE w 10-procentowym oknie, podczas gdy Sony Z9 zmierzył 1800 nitów. Ale jest o wiele jaśniejszy niż mój referencyjny LG OLED z 2015 roku przy 436 nitach.

Inną zaletą ulepszonej technologii kropek kwantowych jest to, że nasycenie kolorów utrzymuje się przy szerszych kątach widzenia, co okazało się prawdą. Odkryłem, że przy jaśniejszych programach telewizyjnych i sporcie kąt widzenia QN65Q8C był znacznie szerszy niż w przypadku większości testowanych przeze mnie monitorów LCD; Byłem w stanie poruszać się dość daleko poza osią i nadal uzyskiwać świetne odwzorowanie kolorów. Jednak poziom czerni nadal przesuwa się poza osią, więc ciemniejsze sceny nie wytrzymują tak dobrze przy szerszych kątach widzenia.

Porozmawiajmy teraz o tym niezwykle ważnym poziomie czerni. Nie jest tajemnicą, że wolę panele LED typu full-array od tych z podświetleniem krawędziowym. Oświetlenie krawędzi jest bardzo trudne do wykonania, a panele te często mają problemy z jednolitością jasności, w których niektóre części ekranu (często rogi i krawędzie) są wyraźnie jaśniejsze – co jest najbardziej problematyczne podczas oglądania ciemnych scen w ciemnym pomieszczeniu. Mogę śmiało powiedzieć, że QN65Q8C jest jednym z najlepszych paneli z podświetleniem krawędziowym, jakie kiedykolwiek testowałem: nie widziałem żadnego światła w rogach i żadnych plam jasności (zmętnienia) w dowolnym miejscu wokół ekranu. Ogólnie rzecz biorąc, poziom czerni jest całkiem dobry, dzięki czemu większość scen filmowych wygląda bardzo bogato i dobrze nasycona w ciemnym pomieszczeniu – a zdolność telewizora do odtwarzania najdrobniejszych szczegółów czerni była doskonała. Jednak z moimi ulubionymi scenami demo z czarnego poziomu z Gravity (BD), Mission Impossible: Rogue Nation (BD), Flags of Our Fathers (BD) i The Bourne Supremacy (DVD), a także sceny ze Star Trek Beyond (BD), Sicario (UHD) i Pacific Rim (UHD), QN65Q8C nie mógł t całkiem nadąża za moim referencyjnym telewizorem OLED LG 65EF9500 lub Sony Z9. LG konsekwentnie produkował głębszy, bardziej precyzyjny poziom czerni, co prowadziło do lepszego kontrastu. QN65Q8C wytwarza poświatę lub aureolę wokół jasnych obiektów (częsty problem w przypadku wyświetlaczy LED z lokalnym ściemnianiem): czarne obszary wokół tekstu i innych jasnych obiektów były wyraźnie jaśniejsze niż na OLED; jednak bazując wyłącznie na mojej pamięci i moich notatkach, powiedziałbym, że ten telewizor wytwarza mniej rozpraszający blask niż zeszłoroczny KS9800, mimo że ten model był panelem pełnoekranowym. Sicario (UHD) i Pacific Rim (UHD), QN65Q8C nie nadążał za moim referencyjnym telewizorem OLED LG 65EF9500 lub Sony Z9. LG konsekwentnie produkował głębszy, bardziej precyzyjny poziom czerni, co prowadziło do lepszego kontrastu. QN65Q8C wytwarza poświatę lub aureolę wokół jasnych obiektów (częsty problem w przypadku wyświetlaczy LED z lokalnym ściemnianiem): czarne obszary wokół tekstu i innych jasnych obiektów były wyraźnie jaśniejsze niż na OLED; jednak bazując wyłącznie na mojej pamięci i moich notatkach, powiedziałbym, że ten telewizor wytwarza mniej rozpraszający blask niż zeszłoroczny KS9800, mimo że ten model był panelem pełnoekranowym. Sicario (UHD) i Pacific Rim (UHD), QN65Q8C nie nadążał za moim referencyjnym telewizorem OLED LG 65EF9500 lub Sony Z9. LG konsekwentnie produkował głębszy, bardziej precyzyjny poziom czerni, co prowadziło do lepszego kontrastu. QN65Q8C wytwarza poświatę lub aureolę wokół jasnych obiektów (częsty problem w przypadku wyświetlaczy LED z lokalnym ściemnianiem): czarne obszary wokół tekstu i innych jasnych obiektów były wyraźnie jaśniejsze niż na OLED; jednak bazując wyłącznie na mojej pamięci i moich notatkach, powiedziałbym, że ten telewizor wytwarza mniej rozpraszający blask niż zeszłoroczny KS9800, mimo że ten model był panelem pełnoekranowym. QN65Q8C wytwarza poświatę lub aureolę wokół jasnych obiektów (częsty problem w przypadku wyświetlaczy LED z lokalnym ściemnianiem): czarne obszary wokół tekstu i innych jasnych obiektów były wyraźnie jaśniejsze niż na OLED; jednak bazując wyłącznie na mojej pamięci i moich notatkach, powiedziałbym, że ten telewizor wytwarza mniej rozpraszający blask niż zeszłoroczny KS9800, mimo że ten model był panelem pełnoekranowym. QN65Q8C wytwarza poświatę lub aureolę wokół jasnych obiektów (częsty problem w przypadku wyświetlaczy LED z lokalnym ściemnianiem): czarne obszary wokół tekstu i innych jasnych obiektów były wyraźnie jaśniejsze niż na OLED; jednak bazując wyłącznie na mojej pamięci i moich notatkach, powiedziałbym, że ten telewizor wytwarza mniej rozpraszający blask niż zeszłoroczny KS9800, mimo że ten model był panelem pełnoekranowym.

Dwa obszary, w których Samsung QN65Q8C przoduje, zarówno z zawartością HDR, jak i SDR, to głębia kolorów/dokładność i przetwarzanie. Pomiary potwierdziły, że telewizor rzeczywiście jest w stanie obsłużyć 100 procent kolorów w przestrzeni kolorów DCI-P3, w porównaniu z moim referencyjnym LG OLED z 2015 roku, który jest zdolny do 84 procent. Tryb obrazu HDR Movie jest zdecydowanie najdokładniejszym z trzech trybów HDR i jedynym, którego zalecam. Kiedy przechodziłem przez mój arsenał płyt Blu-ray UHD – w tym Long Halftime Walk Billy Lynn, Pacific Rim i Batman vs. Superman – QN65Q8C konsekwentnie serwował soczyste kolory, z czerwonymi, niebieskimi i zielonymi, które wyglądały na bogatsze, a także więcej dokładne niż te z OLED. W dziale przetwarzania QN65Q8C przeszedł wszystkie moje testy przetwarzania 480i i 1080i, zarówno z wzorcami testowymi, jak i sygnałami ze świata rzeczywistego.

Kliknij na drugą stronę, aby zobaczyć pomiary, minusy, porównania i konkurencję oraz wnioski…

Pomiary
Oto wykresy pomiarowe dla Samsung QN65Q8C, utworzone przy użyciu oprogramowania Spectracal CalMAN firmy Portrait Displays. Te pomiary pokazują, jak bardzo wyświetlacz zbliża się do naszych obecnych standardów HDTV. Zarówno w skali szarości, jak i kolorze, błąd delta poniżej 10 jest uważany za dopuszczalny, poniżej pięciu jest uważany za dobry, a poniżej trzech jest uważany za niedostrzegalny dla ludzkiego oka. Kliknij na każde zdjęcie, aby wyświetlić wykres w większym oknie.

]( # )

Górne wykresy pokazują balans kolorów projektora, współczynnik gamma i całkowity błąd delta skali szarości poniżej i po kalibracji w trybie Film. Najlepiej byłoby, gdyby czerwone, zielone i niebieskie linie były jak najbliżej siebie, aby odzwierciedlić neutralny balans koloru/bieli. Obecnie używamy celu gamma 2,2 dla telewizorów HD i 2,4 dla projektorów. Dolne wykresy pokazują, gdzie sześć punktów koloru przypada na trójkąt Rec 709, a także błąd luminancji (jasności) i całkowity błąd delta dla każdego punktu koloru.

Poniżej znajdują się wykresy wstępnej kalibracji telewizora w trybie HDR Movie, który mierzył około 1180 nitów przy 100 IRE w 10-procentowym oknie. Górny wykres to migawka balansu RGB (temperatura barwowa), EOTF (aka nowa gamma) i wydajności kolorów QN65Q8C. Dolny wykres zapewnia bardziej dogłębny wgląd w wydajność kolorów przed kalibracją w przestrzeni kolorów DCI P3, pokazując dokładność wszystkich sześciu punktów kolorów na różnych poziomach nasycenia. Cyan jest najmniej dokładny, z błędem delta między 3,8 a 5,7. Nowy przepływ pracy CalMAN Color Volume pokazał, że Samsung jest w stanie obsłużyć 101 procent przestrzeni kolorów DCI-P3.

Wady
W przeciwieństwie do nowych modeli LG i Sony, linia Samsung QLED nie obsługuje Dolby Vision HDR. Ponadto, podobnie jak większość innych nowych telewizorów HD, nie obsługuje odtwarzania 3D.

Podobnie jak w przypadku większości nowoczesnych telewizorów w dzisiejszych czasach, ekran QN65Q8C jest odblaskowy, chociaż nieco mniej odblaskowy niż w zeszłorocznych modelach SUHD; mimo to musisz uważać na to, gdzie umieszczasz lampy i inne źródła światła. Uważam, że zakrzywiony ekran pogarsza ten problem, rozciągając odbicia na całym ekranie – co czyni je bardziej zauważalnymi, zwłaszcza poza osią.

Jeden drobny problem dotyczący HDR: telewizor nie wyświetla wyskakującego okienka na ekranie, aby wskazać, kiedy HDR jest włączony, a na pilocie nie ma przycisku Info. Musisz podnieść pasek narzędzi Smart Hub i przewinąć do Ustawienia / Tryb obrazu, aby sprawdzić, czy wskaźnik HDR jest obecny.

Porównanie i konkurencja
Linia QLED firmy Samsung jest pozycjonowana na tle wysokiej jakości diod LG i Sony OLED, a także diod LED/LCD z najwyższej półki firmy Sony. Linia LG OLED 2017 obejmuje wiele serii, które oferują podobną wydajność, tylko z różnymi funkcjami/elementami konstrukcyjnymi. Cena QN65Q8C mieści się między LG OLED65E7P na 3999 USD a OLED65C7P na 3199 USD. LG OLED będą produkować głębsze, bardziej precyzyjne poziomy czerni, ale nie będą tak jasne, jak Samsung. Możesz przeczytać recenzję CNET C7 tutaj.

Sugerowana cena detaliczna telewizorów Sony A1E OLED i XBR-65Z9D LED/LCD wynosi 4499 USD. Nie widziałem jeszcze Sony OLED, ale sprawdziłem Z9, który jest najlepszym telewizorem LED/LCD, jaki do tej pory testowałem. Jest jaśniejszy i ma lepsze poziomy czerni, przetwarzanie i dokładność kolorów P3 po wyjęciu z pudełka niż Samsung (chociaż brakuje mu CMS do dostrajania kolorów), ale kosztuje też 1000 USD więcej. Podświetlany krawędziowo X940E firmy Sony ma bliższą cenę, wynoszącą 3299 USD.

Seria P VIZIO to kolejny godny konkurent. 65-calowy P65-E1 ma znacznie niższą cenę 1 699,99 USD i wykorzystuje pełne podświetlenie LED ze 128 strefami lokalnego przyciemniania. Obsługuje również Dolby Vision i HDR10.

Podsumowanie
W telewizorze Samsung QN65Q8C UHD jest wiele do polubienia. Jest to bardzo dobry, wszechstronny odtwarzacz, który dobrze nadaje się zarówno do oglądania w jasnym, jak i ciemnym pomieszczeniu i nie wymaga wiele regulacji, aby wyglądać świetnie. Ma doskonały zestaw funkcji, bardzo atrakcyjny kształt, jeśli chcesz zakrzywiony projekt, i (moim zdaniem) najlepsze wrażenia użytkownika na ekranie. QN65Q8C nie konkuruje z najlepszymi urządzeniami OLED i LED/LCD jako wysokiej klasy wyświetlacz kina domowego/do oglądania filmów, ale nadal jest bardzo silną ofertą w kategorii telewizorów UHD.