Recenzja transportu CD Meracus Imago

Nie, nie wiem, co oznacza „Meracus", i przestałem bawić się anagramami po tym, jak dotarłem do „mętu uszu”. A może „US Cream”? Nie ma mowy: Meracus jest tak zdecydowanie, bezwstydnie niemiecką firmą, że nie może mieć zastosowania. Och, czy to niemieckie! Jeśli kiedykolwiek studiowałeś magazyn hi-fi z Ojczyzny lub byłeś na pokazach we Frankfurcie czy Berlinie, wiesz, co mam na myśli: oszałamiająca jakość wykonania, dziwaczne kształty, odważne kolory, dużo szkła, całkowicie unikalne procedury operacyjne. A Meracus Imago jest niemal celowo „nieeksportowalny”, bo klient musi być na jakiejś fali krzyżackiej, żeby się z nim uporać.

Przestudiuj zdjęcia. Nigdy nie widziałeś takiego transportu CD, prawda? Teraz sprawdź tę zredagowaną część instrukcji, tylko część początkowego montażu po usunięciu śrub transportowych i rozłożeniu jej części składowych przed tobą jak jakaś zabawka dziecięca z piekła rodem:

„Następnie, za pomocą trzech dostarczonych śrub, przymocuj mosiężny pierścień do spodu szklanego blatu. NIE DOKRĘCAĆ TRZECH ŚRUB Z NADMIERNYM POZIOMEM. Wycięcie w pierścieniu powinno znajdować się z tyłu szklanego blatu; to znaczy najdalej od pisania MERACUS. Zamocuj zmontowany szklany blat do jednostki głównej za pomocą dostarczonych czterech śrub i przekładek; przekładki znajdują się między urządzeniem a szkłem. Na koniec włóż osłonę otworu na płytę CD ze szklanym pierścieniem do dostarczonej beczki.’

I to tylko dla pokrywy otworu na CD; widać, że posiadanie Imago będzie przygodą. Z pewnością nie przypomina żadnej spinnera CD, jakie pamiętam. Wykorzystuje tę samą obudowę, co większe komponenty Meracus, co nazywają trapezem, ale to, co nazwałbym pudełkiem ze skośnymi bokami. Obudowa jest wykonana z lakierowanej płyty MDF o grubości 12 mm, przymocowanej do blachy stalowej o grubości 2 mm i jest dostępna w niezliczonych kolorach, jeśli jesteś gotów zapłacić dodatkowo, aby pozbyć się podstawowej czerni; próbka recenzji była przepięknym niebieskim, zaprojektowanym, aby zmiękczyć serca hodowców Bugatti. Wykończenie jest znakomite, lakier jest tak gładki i błyszczący, że można go pomylić z częścią karoserii samochodowej. Oczywiście Porsche.

I jest ogromny. Będziesz potrzebował dużo miejsca na półce, aby pomieścić ten frajer, ponieważ ma on poważną powierzchnię 420 x 405 mm (szer. x głęb.). Pochyłe boki zmniejszają górną powierzchnię do 295x405mm (SxG); obszar ten jest pokryty taflą brązowego szkła o grubości 4 mm, która „unosi się” nad obudową dzięki przekładce w każdym rogu. Co zabawne, nieparzysta szklana pokrywa w środku faktycznie oszczędza miejsce w porównaniu z pokrywą z tylnym zawiasem; Imago ma 100 mm wysokości, ale potrzebujesz tylko 20 mm prześwitu na samą pokrywę. Oprócz tego musisz zapewnić wystarczająco dużo miejsca, aby twoja ręka, ściskająca dysk, weszła w obszar nad otworem.

Sposób działania osłony przysłony jest wystarczającym powodem, aby kupić Imago, zwłaszcza jeśli jesteś typem, który pożąda takich rzeczy, jak aparaty z przezroczystymi korpusami, dzięki czemu możesz zobaczyć prace, lub zegarki na rękę ze szkieletowymi pleckami. Ta duża okrągła tarcza jest przymocowana do beczki z tyłu otworu, aby uzyskać dostęp do samego transportu CD. Naciśnij „otwórz”, a szklana tarcza unosi się i odchyla z gładkością japońskiego obiektywu z autofokusem. Zajęło mi dużo czasu, zanim zmęczyło mnie oglądanie Imago otwierającego się i zamykającego; z drugiej strony byłem w dość głupim, łatwo rozbawionym nastroju w dniu, w którym przybył Meracus. W końcu nowość przestanie działać i zostanie zredukowana do imprezowej sztuczki, aby zabawić każdego z twoich przyjaciół, którzy mają skłonności do audiofilów/sztuczek. I spójrzmy prawdzie w oczy: całe to hydrauliczne hoo-hah naprawdę nie jest konieczne, jeśli weźmiesz pod uwagę, że najbardziej kosztowne transporty na świecie są wyposażone w drzwi odsuwane… zwykle ręczne. Ale to świetna zabawa. Nie, pospiesznie dodaję, czegoś, czego oczekuje się od towarów niemieckich.

Meracus również dobrze się bawił przy sterowaniu. Panel przedni zawiera tylko włącznik/wyłącznik, duże pokrętło z obrabianego mosiądzu po lewej stronie obszernego wyświetlacza. Same podstawowe elementy sterujące są rozmieszczone wzdłuż przedniej krawędzi szklanej płyty górnej, „bez przełączników”, które działają w sposób bezdotykowy za pomocą metod „bariery świetlnej”. Dotknij szklanej pokrywy w odpowiednim miejscu, a pokrywa przesłony CD uniesie się i opuści lub odtwarzanie rozpocznie się lub zatrzyma; zielone lub czerwone diody LED świecą przez pokrywę, informując również, co zostało aktywowane. Każda inna operacja jest dostępna za pomocą pilota, który wykonuje również wszystkie funkcje dla innych komponentów Meracus.

Przeczytaj więcej o Imago na stronie 2.

Ale to nie tylko nowatorska ergonomia motywuje
projektantów Meracus. Tajną bronią jest wewnętrzne zawieszenie typu „floppy” zaprojektowane
w celu odizolowania transportu od zewnętrznych zakłóceń, wibracji,
rezonansów. Sam mechanizm to szanowany
Philips CDM 9, zamontowany za pomocą płyty serwo do podwozia o wadze 1,3 kg.
W samej obudowie głównej znajduje się ekranowany i obudowany
transformator toroidalny z trzema oddzielnymi cewkami wtórnymi do zasilania
odpowiednich stopni.

Sub-chassis Imago jest obrabiany maszynowo z materiału syntetycznego o wysokich
właściwościach tłumiących, który jest dodatkowo tłumiony przez maty przyklejone do jego
spodniej strony. Jest on następnie odsprzęgany przez osiem gumowych „absorberów” i
mocowany do głównej obudowy za pomocą mechanizmu dźwigni. Ponieważ Imago
jest top-loaderem bez zintegrowanego zacisku w pokrywie, dostarczana jest tarcza stabilizująca,
która mocuje CD do piasty. Ten zacisk
całkowicie zakrywa płytę CD, unikając obecnej mody na zaciski „szprychowe”.

Standardowo z wyjściami cyfrowymi TOSlink i 75-omowymi
wyjściami koncentrycznymi BNC, Imago może być opcjonalnie wyposażony w optykę ST.
Zainstalowane jest również wyjście ‘CD function link’ do synchronizacji zegara
przy użyciu odpowiedniego przetwornika firmy Flagrare, do którego wtedy nie
miałem dostępu. Zamiast tego użyłem Marantza DA-12, który
został zaprojektowany do współpracy z topowym transportem Philipsa, Theta
Pro Gen V, i stadem tanich przetworników DAC Audio Alchemy, które wydają się
rozmnażać i rozmnażać się za moimi -fi stojak.

Imago potwierdził najgorsze obawy każdego pro-cyfrowego nudziarza: oddzielne, mocno podrasowane transporty
brzmią inaczej. Porównałem Imago (zawsze używając identycznych wyprowadzeń i
porównując podobne do siebie pod względem transmisji optycznej lub koncentrycznej)
z Theta Data III, Marantz CD-12 i Marantz CD-63SE,
chociaż ten ostatni nie jest taki sam kategoria cenowa. Co mi przypomina
: ten spinner płytowy Deutsche cofnie Cię o 3995, stąd
wyniosła, kosztowna konkurencja.

Wkrótce okazało się, że Imago polubił DA-12 z Ishiwata-hot-roded
lepiej niż jakikolwiek inny przetwornik cyfrowo-analogowy w moim arsenale, więc zostałem przy nim
podczas „poważnych” sesji odsłuchowych, z innymi transportami
podłączonymi do A/B porównania. Czy to nie cudowne, co
może zrobić odrobina izolacji? To był zwykły zbieg okoliczności, który
był w metrze, kiedy pisałem tę recenzję, ale
uderzyła mnie myśl, że – w czasach Swifta – izolacja (choć w
formie odosobnienia) miała oczyścić z
szaleństwa Bedlama z ich szaleństwo. Z pewnością w
Meracus odbywała się czystka, być może wypłukując nieprzyjemności ze źródła cyfrowego. I nie
pro-analogowy fetyszysta będzie polemizował z analogią, jakkolwiek pompatyczną i
absurdalnie literacką, która porównuje dźwięk cyfrowy do formy szaleństwa…

W każdym razie, Imago w jakiś sposób nadało odtwarzanej płycie CD czarniejsze, bardziej
aksamitne ciszy, czystszy krajobraz, na którym można pozycjonować
wydarzenia muzyczne. Jakkolwiek może to zabrzmieć pretensjonalnie i gównianie, nie
mogę wymyślić innego sposobu na opisanie prezentacji Meracusa
, przez którą transport CD-12 brzmi w
porównaniu z nim niemal romantycznie. A ponieważ Meracus nadaje wydarzeniu muzycznemu tak
ciche tło, na którym może się wydarzyć, są niezliczone korzyści.

Połącz je w dowolny sposób lub odrzuć jako całkowicie
przypadkowe/przypadkowe, ale wrażenie cichszego tła
poprawiło w szczególności trzy obszary. Pierwszym było większe wyczucie
kontrastów dynamicznych – niekoniecznie rzeczywistej szybkości, z jaką
mają miejsce wydarzenia dynamiczne. Był to raczej związek między
najcichszymi i najgłośniejszymi dźwiękami, pozornie niższy poziom szumów, co
znacznie ułatwia odróżnienie cichszych dźwięków podczas hałaśliwych lub złożonych
pasaży.

Z tym wiązała się druga korzyść, poczucie większej przejrzystości lub
przejrzystości. Może jestem uproszczony, ale łatwość, z jaką
można było wykryć łagodniejsze dźwięki i drobniejsze szczegóły, sugerowała
czystsze okno na scenę dźwiękową. Co zabawne, efekt nie był zbyt
higieniczny ani kliniczny, dwa zarzuty często wysuwano pod adresem
tranzystorów krzyżackich. Zamiast tego był to po prostu przypadek
uwolnienia większej ilości informacji z systemu. Co prowadzi do trzeciej widocznej premii.

W żadnym momencie Imago nie zademonstrował żadnych przejawów cyfrowej „krawędzi”,
niezależnie od wyrazistych transjentów czy żywych i energetycznych tonów wysokich. Po części,
jestem pewien, to zasługa po prostu rewelacyjnego DA-12, który ma swój
własny sposób składania części w analogową całość. Ale i
jestem oszołomiony, widząc, jak to piszę, Meracus Imago tworzy muzykę
, która jest pozytywna. Znowu nie jest to cecha, którą kojarzę ze sprzętem z Niemiec.

Wybór repertuaru do przetestowania tych odkryć polegał na wykorzystaniu
hiperdynamicznego „Assassin of Love” Willy’ego DeVille’a, z większą ilością kontrastów dźwiękowych
niż jakikolwiek pojedynczy utwór, „At Last” Lou Rawlsa, który oferuje
duet całkowicie przeciwstawnych tekstur wokalnych, pseudo Anita Kerr Singers
w „With A Little Help From My Friends” Big Daddy, aby przetestować
gładkość i „Am I Wrong” Keb’ Mo, ponieważ jest to takie podłe. Aha, i
„Sandman” Chordettes tylko dlatego, że mnie to śmieszy.

Imago zdał moje testy odsłuchowe śpiewająco. Ponieważ
zawiera tak rozbudowany system zawieszenia, Meracus jest łatwy do ustawienia
(pomijając względy rozmiaru): nie trzeba wydawać
fortuny na platformy odporne na bomby, a eksperymentowanie z podstępnymi nóżkami
nie przyniosło żadnych słyszalnych korzyści. Jest na tyle wybredna w stosunku do przetworników, że wymaga
odsłuchu dokładnie z przetwornikiem DAC, z którego będzie
korzystał potencjalny właściciel. Ergonomia?
Za dwie minuty przyzwyczaisz się do jego operacyjnych dziwactw. Jedyne zastrzeżenie, jakie mam, dotyczy wyglądu. Mówimy tutaj
o prawdziwej miłości/nienawiści, ponieważ elementy tego
indywidualistycznego stylu zwykle wykluczają szczęśliwe wizualne małżeństwa
inne produkty. W takim przypadku niektórym lepiej byłoby rozważyć
Imago w postaci samodzielnego odtwarzacza CD; przynajmniej wtedy nie trzeba
się martwić, że będzie wyglądać głupio na innym, mniej piramidalnym urządzeniu.

Teraz, gdzie byliśmy?: „sprawa rumu”, „muza samochodu”, „suma wyścigu”, „oszustwo rue”…