Recenzja głośnika podłogowego Vivid Audio Kaya 90

Vivid Audio może nie jest jedną z bardziej znanych marek głośników audiofilskich, przynajmniej na razie, ale kiedy rozmawiasz z kimś, kto zna tę firmę, pierwszą rzeczą, która wyjdzie im z ust nieuchronnie jest coś o „oszałamiających konstrukcjach obudów". Pierwsze głośniki Vivid Audio, jakie widziałem na lokalnym audiofilskim pokazie, były duże, jaskrawo zabarwione, ze zwężającymi się i zakrzywionymi rurami, które przypominały mi głowę śpiewaka operowego z The Fifth Element lub kultowy głośnik B&W Nautilus. Kolumny Vivid Audio nie mają oczywiście nic wspólnego ze śpiewakiem operowym The Fifth Element, ale dziwnym zrządzeniem losu są tak naprawdę spokrewnione z klasycznymi kolumnami Bowers & Wilkins Nautilus. Laurence Dickie, jedyny inżynier i projektant Nautilusa w B&W,

Seria Kaya zastąpi oryginalną serię Oval, zajmując pozycję klasy podstawowej poniżej serii Giya. Egzotyczne krzywizny najwyższej klasy serii Giya są nieco stonowane w serii Kaya, ale pozostają pełne krzywizn, dzięki czemu wyglądają bardzo organicznie i nowocześnie. Kolumny Kaya 90, które firma Vivid Audio przysłała do nas do testu, to największe z serii Kaya, gdzie „90″ odnosi się do objętości wewnętrznej głośnika mierzonej w litrach. To sześciogłośnikowy, trójdrożny głośnik podłogowy z mnóstwem sprytnej inżynierii ukrytej w prostej obudowie. Seria Kaya obejmuje również trójdrożne kolumny podłogowe Kaya 45 i dwudrożne Kaya 25. W planach są głośniki centralne i surround, ale jeszcze nie w produkcji.

Kaya 90 ucieleśnia tę samą filozofię inżynierii, co Nautilus i reszta linii Vivid Audio. Chociaż uproszczona konstrukcja obudowy serii Kaya obniża koszty produkcji, zachowuje wiele korzyści akustycznych Giya. Podczas gdy seria Giya może zbliżyć się do 100 000 USD, najwyższa linia Kaya jest wyceniana znacznie mniej na 26 000 USD. Obudowy z serii Kaya są zbudowane ze wzmocnionego włóknem szklanym kompozytu warstwowego z rdzeniem Soric. Soric to tkanina o strukturze plastra miodu przeznaczona do stosowania w laminatach. Trzy warstwy tkaniny są umieszczane w hermetycznej formie, powietrze jest odsysane, a środek wiążący zostaje wpompowany. W rezultacie otrzymujemy lekki i sztywny panel. Obudowy Kaya składają się z trzech osobnych paneli: lewego, prawego i przedniej ścianki, chociaż nie udało mi się zlokalizować szwów w testowanej parze.

Moja próbka testowa była w bardzo atrakcyjnym, ale zaniżonym matowym wykończeniu Oyster. Inne standardowe kolory to Piano Black i Pearl, ale możliwe jest uwzględnienie niemal każdego żądania koloru. Zanim przejdziemy do sterowników i ich konfiguracji, chciałbym omówić konstrukcję Kaya. Rozmawiałem z projektantem Laurence Dickiem, który bardzo jasno dał do zrozumienia, że ​​w jego projektach forma w dużym stopniu podąża za funkcją. Podczas naszej rozmowy dużo dyskutowano o kontrolowaniu tylnej fali głośników i minimalizowaniu szumów w obudowie. Przeglądając stronę internetową Vivid Audio, zobaczysz wiele dyskusji na temat obciążania bass reflex, obciążania stożkowych lamp i zakrzywionych tub pochłaniaczy basowych, z których wszystkie są związane z kontrolowaniem fali wstecznej przetworników i minimalizowaniem zakłóceń w obudowie, które mogą być przenoszone przez membrana sterownika.

Same przetworniki są w całości wykonywane na zamówienie przez firmę Vivid, czego nie widać w wielu high-endowych firmach głośnikowych na tym poziomie, nie nazwanych Revel czy Focal. Głośnik wysokotonowy o średnicy 26 mm (około jednego cala) ma aluminiową kopułkę łańcuchową z usztywnieniem z włókna węglowego. Pojedynczy 100 mm (odpowiednik około 5,25 cala) średniotonowy i kwartet 125 mm (odpowiednik około 6,25 cala) głośniki basowe wykorzystują aluminiowe stożki, co samo w sobie nie jest niczym niezwykłym, ale dokładne sprawdzenie kosza i magnesu montaż pokazuje wielką dbałość o zminimalizowanie wszelkich zakłóceń i ostrożne prowadzenie fal dźwiękowych w celu zmaksymalizowania wydajności. Warto również zauważyć, że podczas gdy większość producentów podaje kołnierz podwozia przetwornika, gdy podaje rozmiary przetworników, firma Vivid podaje tylko rozmiary stożka w milimetrach.

Głośniki niskotonowe i ich porty mają konstrukcję „reakcji z redukcją”. W żargonie laików oznacza to przeciwstawne sterowniki i porty, tak aby siły po jednej stronie anulowały siły po drugiej, minimalizując naprężenia na obudowę. Ostatnią rzeczą, o której chciałbym wspomnieć o interakcji między przetwornikiem a obudową, jest to, że przetworniki są montowane miękko za pomocą podatnej tulei, aby zminimalizować przenoszenie wibracji między zespołem sterownika a obudową. Jest o wiele więcej technologii do omówienia, ale jeśli nie przejdę dalej, skończę z recenzją głośnika na 10 000 słów. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o niestandardowych projektach przetworników i obudów, polecam spędzić trochę czasu na stronie Vivid Audio, która zawiera więcej informacji.

Hookup
The Kaya 90s zostały dostarczone w dużych drewnianych skrzyniach, które mój syn bawił się, pomagając mi otwierać za pomocą elektronarzędzi. Głośniki zostały bezpiecznie przymocowane u ich podstaw do drewnianego cokołu z uchwytami, co ułatwiało ich wyjmowanie z wyściełanych skrzynek. Firma Vivid dostarczyła antypoślizgowe rękawice robocze, co ułatwiło mi dobrą przyczepność głośników bez powodowania uszkodzeń ich wykończenia, gdy ustawiałem je na miejscu.

Po przesunięciu nieco głośników, skończyłem z głośnikami 44 cale od przednich ścian i 78 cali od siebie. To ustawienie ustanawia kąt 60 stopni między głośnikami od mojej pozycji odsłuchowej, zgodnie z zaleceniem Vivid Audio. Ważne jest, aby uzyskać odpowiedni kąt odsłuchu dla każdego głośnika: umieść je zbyt blisko siebie, a scena dźwiękowa się zawali; zbyt daleko od siebie, a pośrodku jest dziura. To ustawienie jest szczególnie ważne, gdy głośniki są bardziej kierunkowe. Kaya 90s stają się dość kierunkowe około 2 kHz, tuż poniżej punktu podziału 3 kHz między średnicą a głośnikiem wysokotonowym. Vivid używa falowodu na głośniku wysokotonowym, aby pomóc dopasować propagację fali tych przetworników. Grałem przez chwilę z palcami i skończyło się na tym, że Kayas wycelowałem tuż za moją głową.

Kiedy już ustawiłem głośniki na swoim miejscu, zainstalowałem magnetycznie przymocowane maskownice głośników i dołączone kolce, ponieważ mój pokój odsłuchowy jest wyłożony wykładziną. Vivid zapewnia również zestaw nóżek z poliamidu, jeśli Kaye będą umieszczane na delikatniejszych podłogach. Zainstalowanie kolców spowodowało ogromną różnicę w jakości reprodukcji basu. Nuty, które były rozdęte i niewyraźne, zanim kolce zostały zdefiniowane. Podejrzewam, że duża różnica między kolcami a kolcami ma związek ze stosunkowo niewielką wagą głośników. Cięższe głośniki zatapiają się w dywanie i tworzą mocne połączenie z podłogą, podczas gdy lżejsze głośniki, takie jak Kayas, częściej siadają na dywanie bez solidnego, stabilnego połączenia.

Pozostałe komponenty systemu testowego obejmowały przetwornik cyfrowo-analogowy PS Audio DirectStream i odtwarzacz sieciowy ; Oppo BDP-95 ; przedwzmacniacz McIntosh C-500; wzmacniacz Halcro DM-38; i okablowanie Kimber Select. Po około tygodniu odsłuchów z tym przedwzmacniaczem i wzmacniaczem przesiadłem się na przedwzmacniacz i wzmacniacz stereo D’Agostino Progression (recenzje w przygotowaniu).

Wydajność

Wiem, że przyjmę trochę krytyki za ten pierwszy wybór, ale jest to audiofilski standard, który pokazuje wiele z tego, co Kaya robią tak dobrze. „Bird on a Wire” Jennifer Warnes z jej albumu Famous Blue Raincoat (CD, Private Music) zawiera instrumenty i wokale z warstwami detali i świetnym obrazowaniem, gdy jest odtwarzany na dobrym systemie. Kaya 90s odtworzyły każdy szczegół, jaki kiedykolwiek słyszałem w tym utworze i słyszałem to wiele razy. Chociaż było mnóstwo szczegółów, nie było ostrości, a szczegóły zostały odtworzone z poczuciem łatwości. Każdy instrument i wokal miał swoją odrębną pozycję na scenie dźwiękowej, która zaczynała się tuż za płaszczyzną głośników. Głosy i smyczki brzmiały naturalnie, basy były solidne i szczegółowe, trójkąt błyszczał i tak dalej.

Największe wrażenie zrobiło na mnie to, czego nie słyszałem: same głośniki. Tak, słyszałem dźwięk z głośników, ale głośniki całkowicie zniknęły ze sceny dźwiękowej, a każda nuta wydawała się emanować z przestrzeni swojego odpowiedniego źródła. Głosy i smyczki zostały oddane tak dokładnie, jak kiedykolwiek słyszałem. Nuty basu brzmiały solidnie, głęboko i dobrze zdefiniowane zaraz po wyjęciu z bramy.

Przenosząc moje słuchanie kobiecych wokali w czasy współczesne, dołączyłem także „Soothing” Laury Marling z jej albumu Semper Femina (More Alarming Records, Tidal). To dobrze nagrany utwór z perkusją, gitarą, basem, perkusją i kobiecym wokalem. Bębny były czyste, solidne i dobrze ustawione. Nuty gitary i basu były ciężkie i pełne bez utraty szczegółów. Zanik brzdąkających nut był płynny. Głos Marlinga był solidnie umiejscowiony, ale miał eteryczny charakter. Przypomniało mi to trochę głos Astrud Gilberto w „ The Girl from Ipanema ” Stana Getza i João Gilberto(Verve Records, 24-bit/96kHz), które od razu odtworzyłem. Musisz pokochać, jak łatwo Roon umożliwia dostęp do Twojej muzyki lub strumieniowanie wybranych utworów z Tidal. zwiewna, delikatna i szczegółowa, a jednocześnie pozbawiona siły i dynamiki.

„Variations” Submotion Orchestra z albumu Kites (SMO Recordings, Tidal) dodaje głęboki, zsyntetyzowany bas do solidnego obrazowania kobiecego wokalu, jakiego do tej pory spodziewałem się po Vividach. Głębokość nut basowych sprawia, że ​​opublikowany zakres częstotliwości od 36 Hz do 25 kHz wydaje się być może nieco konserwatywny dla nieuzbrojonego ucha.

Teraz, gdy przeszliśmy przez zdolność Kaya lat 90. do delikatnego odtwarzania niuansów szczegółów, możesz się zastanawiać, jak te głośniki radzą sobie z innymi, bardziej popularnymi rodzajami muzyki. „ Money for Nothing ” Dire Straits (Warner Brothers, DSD64) pojawił się na mojej playliście Roon i podkręciłem głośność, ponieważ ten utwór tego wymaga.

Słynny otwierający riff był żywy dzięki szybkim, dynamicznym nutom. Wyróżniała się gitara elektryczna, z szybkimi krawędziami natarcia nut, nadającymi im odpowiednią ilość zgryzu i realizmu. Cieszę się również, że Kaya 90s wykonały równie dobrą robotę na męskich wokalach, jak na żeńskich i stworzyły piekielne demo w moim pokoju odsłuchowym.

Wreszcie Czajkowski „ Uwertura 1812 “i zauważył, że zdolność Kaya 90 do rozpoznawania szczegółów jest podobna do elektrostatyki, niezależnie od objętości. Były w stanie rozwiązać bardzo delikatne szczegóły przy niższych głośnościach, ale zachowały spójny charakter w całym zakresie głośności i nie dławiły się ani nie ściskały przy dużej głośności.

Minusy
W latach 90. Kaya jest wiele do polubienia. Schodzą z drogi muzyce i są przyjemne dla uszu podczas długich sesji odsłuchowych. Mają jednak nieco „grzeczny” charakter brzmieniowy, na co warto zwrócić uwagę. Wyższe częstotliwości nigdy nie straciły szczegółów ani nie brzmiały słabo, ale niektórzy mogą preferować więcej energii w tym regionie. Scena dźwiękowa była pod wieloma względami bardzo dobra; jednak nie mogłem osiągnąć tej samej głębi obrazu, jaką udało mi się uzyskać z niektórymi innymi głośnikami.

Jeszcze jedna rzecz, którą warto rozważyć dla czytelników, którzy wykorzystują swoje systemy stereo jako podstawę systemu wielokanałowego: chociaż broszura Kaya wymienia modele z kanałem centralnym i surround, nie są one jeszcze produkowane. Podejrzewam, że mniejsze, podstawkowe modele firmy Vivid mogą być realną opcją, ale miło byłoby mieć pełną linię Kaya dla tych, którzy chcą zbudować system wielokanałowy.

Wreszcie, estetyka linii Vivid Audio Kaya przemawia do mojego oka, ale może nie dla każdego, zwłaszcza dla kogoś o bardziej tradycyjnych upodobaniach projektowych. Linia Kaya jest jak na Vivid Audio niedoceniana, ale te kolumny nie wyglądają zwyczajnie, z nieco nietypowymi, organicznymi kształtami.

Konkurencja i porównanie
Istnieje duży wybór głośników podłogowych w asortymencie 30 000 USD. Jest kilka, które przychodzą na myśl jako szczególnie istotne. Pierwszy nie powinien dziwić, Bowers & Wilkins 800 D3 (30 000 $). Unikalny diamentowy głośnik wysokotonowy B&W znajduje się w zwężającej się obudowie lampowej, która jest potomkiem Nautilusa zaprojektowanego przez Laurence Dickie. Dobrze zaprojektowana obudowa ma zaokrąglone przegrody, takie jak Kaya, ale wykorzystuje szerokie wzmocnienie i masę, aby zredukować wibracje.

Magico S3 Mk II (28 000 USD) ma pokryty diamentem berylowy głośnik wysokotonowy i wytłaczaną aluminiową obudowę ze specjalnymi materiałami tłumiącymi i kontrolującymi wibracje. Jest też Raidho X3 (30 000 USD), głośnik podłogowy, który ma płaski panel magnetyczny i waży 88 funtów, bardzo blisko Kaya. Mój krótki odsłuch z Raidho pozostawił u mnie wrażenie szybkości i szczegółowości.

Podsumowanie
Spędziłem dużo czasu zastanawiając się, jak opisać Kaya 90. W moich dyskusjach z innymi recenzentami porównałem ich szybkość i szczegółowość do niedawno testowanego MartinLogan ESL13A, ale z wpływem i dynamiką Revels F228Be, wszystko opakowane w opakowaniu z nutą "brytyjskiego uprzejmego" smaku z wyższej półki.

Uznanie dla pana Dickie, ponieważ jego najnowsza linia głośników jest niekwestionowanym sukcesem. Odkryłem, że obudowy mają zaskakująco mało wibracji, nawet przy wysokim poziomie odsłuchu, a charakterystyka wewnętrznego obciążenia pozwala Kayas grać z bardzo małymi zniekształceniami lub zmianami charakteru, niezależnie od poziomu głośności. Znam dealerów, którzy zastąpili Wilson Audio Vivid Audio i to niemały komplement. Od 20 lat robię testy high-endowego audio, a Vivid Audio Kaya 90 to jeden z najbardziej imponujących produktów, jakie miałem przyjemność recenzować. Będzie mi bardzo przykro, gdy ta para odejdzie.