Laufer Teknik Recenzja systemu głośników Note

W kwietniu 2019 roku na targach audio AXPONA Sam Laufer, prezes Laufer Teknik, zaprezentował najnowszy system głośnikowy swojej firmy, nazwany po prostu „The Note". Zaprojektowany przez renomowanego Marka Porzilli, który jest również partnerem biznesowym Laufera, The Note to konstrukcja głośników liniowych składająca się z dwóch wysokich, niewiarygodnie cienkich wież, każda z linią małych, jednocalowych przetworników zamontowanych w pionowej kolumnie.

Note jest w rzeczywistości trzecią liniową konstrukcją Porzilliego. Pierwszy, nazwany „Pipedreams”, był ultradźwiękowym układem linii węzłów, wydanym w 1998 roku, który zdobył wiele nagród i został ogłoszony przez Harry’ego Pearsona, ówczesnego wydawcę Absolute Sound, najlepszym głośnikiem na Ziemi.

Drugą matrycą Porzilliego był teraz słynny ceramiczny głośnik „Scaena”. Scaena zdobyła nagrody na całym świecie i otrzymała wyróżnienia za najlepszy występ na sześciu kolejnych amerykańskich pokazach audio. Kiedy po raz pierwszy usłyszałem Scaenas na Rocky Mount Audio Fest sześć lat temu, prawie przysiągłbym, że słucham muzyki na żywo. Brzmiały tak naturalnie, że to było niesamowite. (Uwaga: obecny model Scaenas jest odejściem od oryginalnego projektu Porzilli.)

Note, choć wywodzi się od tych samych najemców projektowych, co dwie poprzednie wersje, jest zasadniczo różny w jeden unikalny sposób: jest to prawdziwie jednokierunkowa konstrukcja, bez wewnętrznej zwrotnicy, ani żadnych powiązanych z nią problemów dźwiękowych.

Podłączenie
Pierwszą zauważalną cechą Note’a jest jego rozmiar i kształt. Istnieją dwie wersje: jedna z 96 jednocalowymi przetwornikami i 48 na wieżę o wysokości 85 cali. Druga wersja wykorzystuje 112 jednocalowych przetworników z 56 na wieżę o wysokości 93 cali. Dogodnie, niezależnie od wersji, koszt detaliczny każdej z nich wynosi 29 950,00 USD. Każda wieża ma 2 cale szerokości i 2 cale głębokości i jest osadzona na granitowej podstawie. Mocowanie podstawy do wieży jest proste: cztery śruby przez spód dwóch szczelin w podstawie i cztery gwintowane otwory w dnie wieży.

Podłączanie kabli głośnikowych jest również proste. Terminale Furutecha z tyłu głośnika akceptują gołe przewody, widełki i banany. Jedną z opcji jest użycie skrzynki sieciowej zaprojektowanej do odfiltrowania wszelkich częstotliwości poniżej znamionowej wartości 85 Hz. Kiedy używam skrzynki sieciowej, tak jak zdecydowałem, kable głośnikowe ze wzmacniacza łączą się z puszką sieciową, a drugi kabel, dołączony do pudełka, jest podłączony do samego głośnika. W moim przypadku wykorzystano skrzynkę sieciową, aby przenieść wieże dalej do pomieszczenia, aby poprawić obrazowanie.

Ostatnie połączenie to konwerter AC/DC, który podłącza się do gniazdka elektrycznego na ścianie i z tyłu wieży. Ten konwerter ma zasilać element grzejny wewnątrz głośnika. Porzilli używa tego elementu do podgrzewania powietrza w wieży do 100 stopni, co, jak mówi, „oszukuje” obudowę, myśląc, że jest większa niż jest w rzeczywistości i pozwala na niższą dolną częstotliwość. Daje to wieżom ledwo zauważalne uczucie ciepła w dotyku.

Wszystkie te połączenia są dość proste i można je szybko wykonać w ciągu zaledwie kilku minut za pomocą śrubokręta, który jest jedynym naprawdę potrzebnym narzędziem. Inną wyjątkową cechą tych kolumn jest ich waga. Bardzo łatwo jest podnieść wieżę i podstawę, które ważą około pięćdziesięciu funtów, i przenieść lub ustawić je w razie potrzeby.

Podobnie jak w dwóch poprzednich konstrukcjach Porzilli, subwoofer jest potrzebny dla częstotliwości poniżej 85 Hz. Laufer Teknik zawiera w cenie każdej wersji subwoofer SVS SB-2000 Pro. Jeśli użytkownik ma już subskrypcję, tak jak ja, do Twojego zamówienia zostanie zastosowana korekta kosztów. Integracja łodzi podwodnych z wieżami może wymagać pewnego wysiłku, w zależności od pomieszczenia, w którym znajduje się system. W moim przypadku stereofoniczna para subwooferów REL G1 Mark II zastosowana w moim systemie była bardzo łatwa do bezproblemowego połączenia z wieżami.

Ważne jest, aby pamiętać, że te głośniki działają najlepiej, gdy znajdują się w pomieszczeniu. Posiadają dyspersję 360 stopni do 12 kHz i dyspersję 180 stopni do 27 kHz. Obrazowanie nie odbywa się w samych wieżach, ale raczej daleko za nimi. W moim pokoju audio wieże znajdują się 12 stóp od przedniej ściany. Krzesło odsłuchowe znajduje się około ośmiu stóp od każdej wieży. Jednak cały rozwój obrazu odbywa się w odległości od 14 do 20 stóp od krzesła – daleko za samymi głośnikami.

Performance
Porzilli spędził siedem lat na doskonaleniu projektu The Note. Performance to miejsce, w którym manifestują się owoce tej pracy. Ponieważ, jeśli chodzi o dynamikę, czystość, dokładność, scenę dźwiękową i obrazowanie, The Note obejmuje to, co najlepsze w różnych konstrukcjach głośników bez związanych z nimi wad.

Gdyby istniał doskonały system głośnikowy, działałby jako pulsująca kula. Emitowałby 100 proc. sygnału, od najniższego basu po najwyższą górę, przy tej samej mocy dynamicznej i 360 stopni wokół pomieszczenia. Tak zachowuje się żywa, nienagłośniona muzyka w zamkniętej przestrzeni. „Sfera pulsacyjna” jednak nie istnieje, a projektanci muszą akceptować kompromisy. Większość dobrych konstrukcji głośników dąży do osiągnięcia tych samych celów: szerokiej i gładkiej dyspersji, przemieszczania dużych ilości powietrza, minimalnej ścieżki sygnału i szerokiego pasma przenoszenia. Niezmiennie jeden lub więcej z tych celów jest zagrożone z powodu innego. Projektanci muszą zatem znaleźć równowagę, aby osiągnąć najlepszą możliwą wydajność.

W typowym głośniku dynamicznym D’Appolito do ruchu powietrza potrzebne są duże, ciężkie głośniki niskotonowe. Duzi kierowcy są również powolni i mają tendencję do wykazywania tak zwanego „nawisu” lub niezdolności tego kierowcy do dokładnego i natychmiastowego ruszania i zatrzymywania się. Rezultatem jest bas, który jest często osłabiony i może brzmieć nadęty i sztuczny. Wielu małych kierowców działających z ułamkiem swoich możliwości nie cierpi na ten stan. Jako taki, Note przenosi więcej powietrza niż dwa 18-calowe głośniki niskotonowe, ale robi to z prawie całkowitym brakiem zwisu. Dynamika tych głośników może być często szokująca. Nieraz przestraszył mnie trzask w talerze, wściekle uderzający w struny gitarzysta lub agresywnie uderzający w klawisze pianista.

Kiedy Porzilli przedstawił Pipedreams, Harry Pearson (tas) ukuł nowy termin: „dynamiczna liniowość”. Warunek ten to równa dynamika od najniższej częstotliwości do najwyższej. Jak zauważył wówczas Pearson, był to pierwszy raz, kiedy usłyszał pełną orkiestrację, tak jak na żywo. Tony średnie i wysokie są prezentowane z takim samym autorytetem dynamicznym, jak niskie częstotliwości. Zajęło mi kilka tygodni, aby faktycznie docenić tę cechę, ale teraz, gdy to zrobiłem, brak dynamicznej liniowości jest natychmiast widoczny – szczególnie, gdy wiele dużych głośników niskotonowych ma tendencję do przysłaniania mniejszych średnich i wysokich tonów.

W typowym dynamicznym głośniku D’Appolito nie jest niczym niezwykłym posiadanie jednego lub więcej głośników niskotonowych, jednego lub dwóch przetworników średniotonowych i jednocalowego głośnika wysokotonowego. Nie ma głośnika wysokotonowego, niezależnie od konstrukcji czy jakości, który mógłby przenosić tyle powietrza, co dwa znacznie większe głośniki niskotonowe. To jest fizyczna niemożliwość. Stan znany jako kompresja dynamiczna występuje więc najpierw w głośnikach wysokotonowych, następnie w średnicy, a na końcu w basie. Dość często bas staje się wręcz przytłaczający, maskując znaczną część średnicy. Gdy głośnik wysokotonowy stara się nadążyć, a amplituda wzrasta, zniekształcenia również się zwiększają. Różni konstruktorzy radzą sobie z tym na różne sposoby, jedni lepiej niż inni, ale jest to warunek, z którym muszą zmagać się wszystkie konwencjonalne kolumny dynamiczne, a nawet do pewnego stopnia kolumny planarne i elektrostatyczne.

Rozłożenie ruchu powietrza na 96 lub 112 pełnozakresowych przetworników eliminuje to, ponieważ każdy przetwornik działa z ułamkiem swoich możliwości. Z tego powodu poprawia się również przejrzystość i dokładność. Notatka ma przejrzystość równą, a może nawet większą, niż planarny projekt. Robi to jednak bez innych związanych z tym trudności, jakie mają głośniki planarne. Odkryłem, że transjenty zostały wzmocnione w większości moich utworów testowych. Wyróżniali się bardziej i pochodzili z własnej przestrzeni, a nie tylko gdzieś w pokoju. Nie przypominam sobie, żebym kiedykolwiek słyszał, by system głośników wyświetlał tak dokładne transjenty.

Zniekształcenie, częsta przypadłość mówcy, jest w Notatkach znikome. Laufer Teknik twierdzi, że zniekształcenia są od 50 do 100 razy mniejsze niż w przypadku konwencjonalnego głośnika dynamicznego. Brzmią też bardzo czysto, wyraźnie i bez zatorów, które słyszałem z poprzednimi głośnikami dynamicznymi. Ze względu na brak zwisu przejrzystość jest niezwykła.

Przetworniki są zaprojektowane przez Porzilliego i nie ma zwrotnicy w żadnym punkcie w ich zakresie częstotliwości znamionowej od 85 Hz do 27 000 Hz. Wokale, zwłaszcza żeńskie, są oszałamiające, prezentowane z zauważalną czystością. W przekazie muzycznym istnieje zwartość, która jest prawie niemożliwa do osiągnięcia, gdy bas, średnica i góra są oddzielone zwrotnicami. Co najlepsze, istnieje całkowite wyeliminowanie błędów przesunięcia fazowego lub taktowania, które prawie zawsze występują, gdy używana jest zwrotnica. Ponieważ obrazowanie zależy od dokładności taktowania, wyeliminowanie przesunięcia fazowego zwiększa możliwości obrazu. Jak w przypadku The Note, obrazowanie jest po prostu niewiarygodne.

Ze względu na powyższe cechy konstrukcyjne, prawidłowo umieszczony w pomieszczeniu, The Note będzie wyglądał tak, jak niewiele głośników, jakie słyszałem wcześniej. Potrafię zidentyfikować konkretne rozmieszczenie instrumentów w odległości zaledwie kilku cali z odległości do dwudziestu stóp. Nieraz zamykałem oczy i właściwie „widziałem” muzyków na scenie. Ze względu na wysokość wieży obrazowanie obejmuje prawie całą wysokość mojego pokoju odsłuchowego o wysokości dziewięciu stóp. I o dziwo, nie zmienia się to, czy stoisz, czy siedzisz. Ponieważ Note wykazuje 360-stopniową charakterystykę promieniowania do 12 kHz, ten słodki punkt jest skutecznie eliminowany. Jeśli siedzę po lewej stronie pokoju, środkowy obraz nadal brzmi tak, jakby był w środku. To samo, kiedy siedzę po prawej stronie.

Całe obrazowanie jest dobrze pokazane za kolumnami. To był jeden z celów Porzilli, aby odtworzyć prawdziwe stereo. To tutaj grupa muzyczna znajduje się z tyłu sceny, a dwa mikrofony umieszczone dość blisko siebie z przodu sceny wychwytują dźwięk ze znacznie szerszego źródła. Notatki powielają to, ponieważ scena dźwiękowa jest prezentowana daleko z tyłu i daleko poza obydwoma głośnikami. Kiedy siedzę na krześle odsłuchowym, czuję się, jakbym był na widowni i oglądałem występ grupy na scenie. To, co jest naprawdę niezwykłe, to to, że kiedy wstaję, przechodzę obok głośników i stanę przed stojakiem ze sprzętem, brzmi to tak, jakbym był na scenie z muzykami.

W nagraniu DECCA z 1987 roku Cyganerii Pucciniego , w którym wystąpił Pavarotti, na otwarciu opery wystąpił Rolando Panerai jako baryton. W moim pokoju audio jego głos zaczął się na prawej bocznej ścianie, około pięciu stóp od frontu. Jego głos powędrował w dół ściany, odwrócił się, przeszedł przez frontową ścianę i zatrzymał się mniej więcej na środku obrazu. Głos Pavarottiego można było usłyszeć mniej więcej w tym samym miejscu na lewej ścianie. Gdy śpiewał, jego głos przesunął się do przodu, a także zatrzymał się pośrodku. Po krótkiej muzycznej przerwie ich pozycje zostały odwrócone. Słyszałem śpiewaków poruszających się po scenie. Zauważyłem też, że głosy wokalisty były wyższe na ścianie niż orkiestry. Ponieważ było to nagranie na żywo, orkiestra była w dole, a śpiewacy na scenie powyżej. To było niewiarygodne doświadczenie.

Słuchanie „ I Cry Every Day ” Shelby Lynn z początku sprawiło, że pomyślałem, że coś jest nie tak. Całe obrazowanie znajdowało się pośrodku i po prawej stronie. Głos Lynn jest dubbingowany i używany jako wsparcie, a jej głos był przedstawiany daleko poza prawą stroną granicy głośników.

Mniej więcej w połowie głos Lynn nagle eksplodował na lewej ścianie – tak bardzo, że mnie to zaskoczyło. To świetny przykład dynamiki, jaką te kolumny potrafią wytworzyć. Wszystkie instrumenty, głos Lynn i nakładki używane jako chórki zostały umieszczone z taką dokładnością, że mógłbym podejść i położyć palec na ich miejscu w pomieszczeniu.

Słuchanie kompilacji The Beatles z 2015 roku 1, „Elanor Rigby” zaczyna się od fantastycznej harmonii czterech śpiewów. Zostało to przedstawione od skrajnej lewej ściany do prawej.

Kiedy Paul wchodzi solo, jego głos jest szeroki po prawej i około sześciu stóp od przedniej ściany. Słychać, jak jego głos przesuwa się w dół prawej ściany na około metr, a różne instrumenty wydają się pojawiać i znikać.

Złożoność tego nagrania, ciągle zmieniające się rozmieszczenie śpiewaków i instrumentów sprawia, że ​​jest to nagranie wyjątkowe. Nigdy nie słyszałem, żeby ta piosenka brzmiała lepiej.

The Downside
The Notes wyróżnia się tym, że doskonałe nagranie brzmi wspaniale. One również całkowicie wypatroszą źle nagraną piosenkę i pozostawią krwawiącą na chodniku. Z neutralną elektroniką i źródłami, jest to system głośników, który dokładnie przedstawi nagranie tak, jak jest w systemie. Niektóre piosenki mają tak mało basu, że zastanawiam się, co jest nie tak. Inni mają tak wiele, że chcę wziąć pilota i zmniejszyć wzmocnienie na subwooferach. Jest to produkt uboczny dokładności nagrania. Kiedy masz taki poziom klarowności, dokładności, dynamiki i obrazowania, wierność nagraniu nie zawsze jest błogosławieństwem.

Notes to efektywnie jednokierunkowy, dookólny głośnik liniowy z dynamiczną liniowością, ogromną dynamiką, niesamowitą klarownością i dokładnością. To jednak ma swoją cenę: wydajność. Lubią moc. Porzilli zaleca minimum 100 WPC. Aby uzyskać pełną, często szokującą dynamikę, sugerowane jest minimum 200 WPC. Mój Esoteric A02 generuje ciągłe 400 WPC przy 4 omach przy suficie 500 WPC, więc nie miałem żadnych problemów. Ze względu na podział obciążenia na tak wiele sterowników, te głośniki mają maksymalną moc 2000 WPC.

Zakłada się, że większość domów ma sufity o wysokości ośmiu stóp. Jednak może to być problem z pomieszczeniem jednego głośnika o wysokości nieco ponad siedmiu stóp lub drugiej wersji nieco ponad osiem. W moim pokoju odsłuchowym z sufitem o wysokości dziewięciu stóp nie stanowiło to żadnego problemu.

Inną potencjalną wadą jest to, że niektórzy słuchacze nie będą chcieli używać subwoofera. Ponieważ widzę tak dużą wartość w subwooferze, niezależnie od głośnika, zawsze będę używał subwoofera w moim systemie dwukanałowym. Ale z Note to absolutna konieczność.

Porównanie i konkurencja
Carver Amazing Line Source jest prawdopodobnie najbliższym konkurentem The Note. Różnica polega na tym, że Carver używa trzynastu wstęgowych głośników wysokotonowych zamontowanych z przodu głośnika. Z lewej i prawej strony obudowy umieszczono głośniki średniotonowe i basowe. W zestawie znajduje się moduł zwrotnicy, podobnie jak subwoofer spełniający wymagania niskiego basu. W związku z tym nie są to projekty jednokierunkowe, jak The Note. Carverzy mają również tendencję do obniżania się czasami do bardzo niskiej impedancji, co utrudnia ich prowadzenie. Ich cena jest jednak atrakcyjna, ponieważ cena detaliczna wynosi 18 495 USD za parę.

McIntosh ma XRT2.1K i XRT1.1K, ale tutaj znowu są głośniki wysokotonowe, średniotonowe i niskotonowe zarządzane przez sieć zwrotnicy. Istnieją dwie wersje, droższa z dwóch detalicznych za 130 000 USD. Słyszałem je już wcześniej i szczerze, wybrałbym The Notes niezależnie od ceny sprzedaży.

Poza tymi dwoma, MBL produkuje kilka wersji swojego dookólnego głośnika Radialstrahler. Ceny zaczynają się od około 20 000 USD, ale seria 101 zaczyna się od prawie 80 000 USD i rośnie do 265 000 USD. Słyszałem też kilka ich modeli, ale nie jestem przekonany, że są prawdziwym konkurentem, ponieważ ich konstrukcje są tak radykalnie różne.

Podsumowanie
Notatka Laufera Teknika jest niezwykłym osiągnięciem. Nie pamiętam, żebym słyszał dźwięk zestawu głośnikowego tak naturalnie i tak realistycznie. Ma tak wiele atrybutów brzmieniowych, że wiele innych kolumn tego nie osiąga niemalże w klasie. Chociaż jest naprawdę zaprojektowany dla systemów audio średniego poziomu i wyższych, ci z elektroniką o podobnym poziomie będą absolutnie zdumieni tym, co słyszą. To, co stworzył Mark Porzilli, jest absolutnym arcydziełem. Daję mu najwyższą rekomendację, ponieważ jest to mój nowy referencyjny system głośnikowy.