Recenzja trzykanałowego soundbara HEOS Bar

Mam do zrobienia dziwne wyznanie. W ciągu ostatnich kilku lat sprawdziłem kilka amplitunerów z wbudowanymi funkcjami przesyłania dźwięku multiroom HEOS; i chociaż zawsze robiłem należytą staranność i konfigurowałem ekosystem przesyłania strumieniowego, aby móc go szturchać i upewnić się, że działa, nigdy tak naprawdę nie zagłębiałem się zbyt głęboko w platformę. Zadowolony, że konfiguracja jest wystarczająco łatwa i że aplikacja jest dość kompetentna, w przeciwnym razie prawie to zignorowałem. Wstyd mi, wiem, ale testowałem amplitunery, a nie ekosystemy audio multiroom.

Żadne takie pominięcie nie jest jednak możliwe podczas przeglądu HEOS Bar, trzykanałowego soundbara, który spełnia potrójne zadanie jako ulepszenie głośnika telewizora, bezprzewodowego systemu muzycznego i centralnego elementu bezprzewodowego 5.1-kanałowego systemu dźwięku przestrzennego w komplecie z najnowszą cyfrową łącznością AV. HEOS to nie tylko funkcja; to przynajmniej połowa punktu. Wszystko w HEOS Bar, od konfiguracji po codzienne użytkowanie, tak mocno kręci się wokół połączonego, bezprzewodowego strumieniowania multimediów, że ignorowanie go byłoby ignorowaniem wszystkich funkcji poza najbardziej podstawową funkcjonalnością HEOS Bar.

Porozmawiajmy jednak przez chwilę o tej podstawowej funkcjonalności, ponieważ sama w sobie jest imponująca. Zignoruj ​​wszystkie możliwości przesyłania strumieniowego, bezprzewodowe parowanie głośników i sterowanie oparte na aplikacji, a HEOS Bar jest nadal bardzo potężnym trzykanałowym aktywnym systemem głośnikowym (z parą owalnych głośników niskotonowych 2 × 5 cali i 1,5-calowym głośnikiem). calowy głośnik wysokotonowy dla każdego kanału), w komplecie z czterema wejściami HDMI (wszystkie kompatybilne z UHD/HDR i HDCP 2.2), jednym wyjściem HDMI (z ARC) i obszerną obsługą formatów audio, w tym Dolby TrueHD i DTS-HD Master Audio dla treści wideo i prawie cała gama formatów plików muzycznych: FLAC, WAV i ALAC do 192/24; MP3; WMA; AAC; oraz DSD 2,4 i 5,6 MHz.

Ponieważ staje się to dość standardem w przypadku high-endowych soundbarów, przetworniki HEOS Bar są skonfigurowane pod kątem 45 stopni, aby zapewnić płaskie umieszczenie na kredensie lub montażu na ścianie pod lub nad telewizorem. Pakiet zawiera również parę tootsies dla pierwszego, a także szablon do montażu na ścianie dla drugiego. Jeśli zdecydujesz się użyć otworów na klucze z tyłu urządzenia, nie są potrzebne żadne dodatkowe elementy montażowe, ale istnieją gwintowane otwory montażowe, jeśli zdecydujesz się ich użyć. Sprzęt do tego jest sprzedawany osobno.

Jeśli zdecydujesz się na opcję montażu na stole, HEOS Bar ma również inny zgrabny, mały element konstrukcyjny, który z pewnością docenisz, jeśli masz nisko położony telewizor: wbudowane wzmacniacze podczerwieni w pasie wzdłuż tylnego panelu, które przechodzą za pośrednictwem dowolnego sygnału przychodzącego. Nie jest to poważny problem w przypadku żadnego z wyświetlaczy w moim domu, zwłaszcza biorąc pod uwagę, jak nisko znajduje się pasek HEOS, ale nadal jest to bardzo miły akcent. Być może bardziej uniwersalna jest jego zdolność do uczenia się poleceń sterujących z pilota telewizora, co w połączeniu z funkcjami HDMI-CEC nieco upraszcza sterowanie.

Oczywiście jedną z najfajniejszych sztuczek HEOS Bar jest możliwość bezprzewodowego parowania z subwooferem HEOS wraz z parą bezprzewodowych głośników HEOS lub nawet HEOS Amp, aby stworzyć pełny 5.1-kanałowy system dźwiękowy. Nie jest to tanie, pamiętaj, ponieważ sam pasek kosztuje 899 USD, Sub kosztuje 599 USD, a głośniki bezprzewodowe zaczynają się od 199 USD za HEOS 1 HS2. Do celów tej recenzji polegałem na HEOS 5 HS2, który przy 399 USD za sztukę daje całkowitą cenę systemu 5.1 do 2296 USD. To bez wątpienia strome, ale nie odbiegające od innych bezprzewodowych systemów dźwięku przestrzennego opartych na listwie dźwiękowej.

Podłączenie
Jeśli nie znasz systemu HEOS lub jesteś trochę zdezorientowany tym, jaki związek ma bezprzewodowy system głośników do strumieniowego przesyłania muzyki z soundbarem, być może potrzebne jest trochę wyjaśnienia. HEOS to alternatywa Denona dla Sonos i innych tego typu systemów. Zamiast polegać tylko na Bluetooth lub AirPlay lub innych tego typu metodach przesyłania strumieniowego, HEOS tworzy sieć między dowolnymi kompatybilnymi głośnikami w swoim ekosystemie, umożliwiając tworzenie prawdziwie multiroomowych wrażeń muzycznych.

Pod wieloma względami HEOS Bar działa jak każdy inny głośnik z linii HEOS: po podłączeniu do sieci domowej jest obsługiwany głównie za pomocą aplikacji HEOS (chociaż jest też pilot z twardym przyciskiem), który zapewnia bezpośredni dostęp do wszystkich usług strumieniowego przesyłania dźwięku (Pandora, TuneIn, Amazon Music, Deezer, Napster, iHeartRadio, SiriusXM, TIDAL, Soundcloud i Rhapsody), wraz z Spotify Connect i muzyką przechowywaną na telefonie lub urządzeniu pamięci USB/podłączonym do sieci .

HEOS Bar idzie o krok dalej, dodając wszystkie wymienione powyżej połączenia AV, a także możliwości dźwięku przestrzennego. A skonfigurowanie takiego systemu okazało się zachwycająco nieliniowym procesem, przez co rozumiem, że nie spotkasz się z sytuacją, w której skonfigurowałeś niesprawny głośnik lub połączenie i będziesz musiał zaczynać od nowa od zera. W moim przypadku najpierw skonfigurowałem HEOS Bar, aby przez chwilę przetestować go samodzielnie, bez korzyści z subwoofera lub dźwięku przestrzennego, a następnie dodałem subwoofer HEOS i głośniki przestrzenne HEOS 5 – i uznałem to za równie łatwe i intuicyjne dodawanie ich ręcznie, tak jak dodawanie ich za pomocą kreatora konfiguracji soundbara zawartego w aplikacji HEOS. Na szczęście, jeśli dodasz głośniki do istniejącego systemu, aplikacja wyświetli również ofertę ponownego uruchomienia kreatora konfiguracji systemu.

Jak powiedziałem we wstępie, moje dotychczasowe doświadczenia z HEOS sprowadzają się do krótkiego majstrowania przy tej funkcji podczas testowania amplitunerów Denon i Marantz, więc była to moja pierwsza okazja, aby skonfigurować dedykowany głośnik HEOS. W przypadku listwy dźwiękowej polegałem na przewodowym połączeniu Ethernet, co skutecznie oznaczało, że urządzenie skonfigurowało się pod względem łączności sieciowej i natychmiast pojawiło się w aplikacji. Jednak dodanie subwoofera HEOS i bezprzewodowych głośników surround wymagało połączenia bezprzewodowego, ponieważ HEOS Bar faktycznie ustanawia własną sieć bezprzewodową 5 GHz zamiast korzystać z istniejącej sieci domowej. Dla przypomnienia, wszystkie omawiane tutaj komponenty HEOS mają połączenia Ethernet i mogą być dodane do sieci przewodowej indywidualnie, jeśli nie są używane jako część konfiguracji dźwięku przestrzennego.

Istnieje kilka różnych sposobów początkowej konfiguracji bezprzewodowej subwoofera HEOS i HEOS 5. Jeśli router obsługuje WPS, jest to prawdopodobnie najszybsza trasa. Mój system Cisco/Ruckus klasy korporacyjnej nie obsługuje WPS, co spowodowało, że zastosowałem tylko nieco bardziej skomplikowane podejście, polegające na podłączeniu klucza sprzętowego Lightning do 3,5 mm, który był dołączony do mojego iPhone’a 8 Plus, do kabla i włożeniu go do z tyłu głośnika, naciskając przycisk i czekając, aż zacznie migać kontrolka. To jest to. Aplikacja jest nawet wystarczająco inteligentna, aby wykryć, jaki rodzaj telefonu masz i czy będziesz potrzebować takiego klucza, co jest kolejnym miłym akcentem.

Jeśli, tak jak ja, masz sieć klasy korporacyjnej, prawdopodobnie będziesz musiał również wykonać dodatkowy krok polegający na wyłączeniu wykrywania nieuczciwych punktów dostępowych w dyrektorze strefy, aby nie kolidować z własną siecią bezprzewodową HEOS Bar. Ale jeśli masz taki system, to prawdopodobnie jest oczywiste.

Poza tym konfiguracja jest w większości tym, czego można się spodziewać. Aplikacja HEOS zapewnia dość intuicyjny dostęp do poziomu kanału i ustawień opóźnień, a także opóźnień synchronizacji ust, których – jeśli Twoje doświadczenie jest podobne do moich – na pewno będziesz potrzebować. Można również skonfigurować ustawienia zwrotnicy między listwą dźwiękową, subwooferem i dźwiękami przestrzennymi, z opcjami od 40 Hz do 120 Hz w krokach co 10 Hz, a także ustawieniami 150, 200 i 250 Hz. Większość ludzi prawdopodobnie będzie jednak celować bezpośrednio w ustawienie „Zoptymalizowane".

Dostępny jest również dwuzakresowy korektor, z którym możesz majstrować, aby nieco dostosować wydajność, aby dopasować ją do specyfiki twojego pokoju, funkcja, w której trochę się zagłębimy. Jest jedno szczególne ustawienie, na które z pewnością będziesz chciał zwrócić uwagę, jeśli używasz HEOS Bar w konfiguracji dźwięku przestrzennego. Tuż pod korektorem znajdziesz ustawienie oznaczone jako „Jakość”, które oferuje dwie opcje: Normalną i Wysoka. Jednak w aplikacji nie ma prawdziwego wyjaśnienia, co one robią. Krótko mówiąc, umożliwia to wybór między dwiema opcjami transkodowania w celu przesyłania strumieniowego dźwięku do wszystkich głośników multiroom. Wysoki, jak można się spodziewać, transkoduje bezstratnie, podczas gdy Normal stosuje kompresję stratną.

Wydajność

Może nadejść dzień, w którym uda mi się znaleźć lepszy test warunków skrajnych dla przejrzystości dialogów niż The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring Extended Edition na Blu-ray (New Line), ale to nie jest ten dzień. Dla tych z was, którzy znudzili się wyciąganiem tej płyty za każdym razem, gdy recenzuję coś, co wydaje dźwięk, zdecydujmy się na inną scenę niż moje normalne przejście – nieco głębiej w Mines of Moria. W szczególności rozdział 36: „Most Khazad-dûm”, scena, w której Gandalf mierzy się z Zgubą Durina, Balrogem Morgotha, i zabrania mu przejścia przez wiadukt słowami: „Nie możesz przejść… Ty.. Podawać!"

Jednak to, co wypowiada między tymi przykazaniami, było dla mnie szczególnie interesujące: „Jestem sługą Tajnego Ognia, dzierżycielem Płomienia Anor. Mroczny ogień ci nie pomoże, Płomieniu Udûn!” Słyszałem tak wiele soundbarów i mniejszych systemów głośnikowych (a do diabła, nawet większych systemów głośnikowych) tak dokładnie zniekształcają te słowa, że ​​prawie uważam za niesprawiedliwe używanie ich jako odniesienia. A jednak, pomimo faktu, że połowa dialogu to po prostu bełkot, wypowiedziana ostrymi szeptami na tle kruszącego się, jęczącego kamienia, ryczących płomieni, zderzających się ostrzy i błyszczącego skowytu czarodziejskiej laski Gandalfa, HEOS Bar dostarczał te kwestie z szokująca precyzja i zrozumiałość.

Moje pierwsze wrażenia na temat działania HEOS Bar z tą sceną zostały wykonane bez pomocy subwoofera lub głośników przestrzennych; był to po prostu soundbar działający samodzielnie. Wracałem do tego raz po raz w pętli, ponieważ najpierw dodałem do równania subwoofer HEOS, a następnie parę HEOS 5 HS2 jako bezprzewodowe dźwięki przestrzenne. Dodanie subwoofera zdecydowanie wymagało trochę majsterkowania, nie tylko pod względem poziomów, ale także za pomocą korektora (co prawda ograniczonego) aplikacji HEOS. Ale znalezienie odpowiedniego balansu basu nie zajęło mi zbyt wiele czasu. Dodanie subwoofera przyniosło wszystkie zalety, których można się spodziewać… i kilka wad. To zdecydowanie dodało więcej rozmachu do walki i chaosu sceny, zwłaszcza tupania i płomieni Balroga.

Sam soundbar zapewnia użyteczną energię o niskiej częstotliwości o 60 Hz. Nawiasem mówiąc, nie jest to opublikowana specyfikacja, ponieważ dla urządzenia nie ma takich numerów. Ale moje własne testy wykazały, że znajduje się gdzieś w pobliżu tego, co podałyby uczciwe specyfikacje. Jak na swój rozmiar i cenę, HEOS Subwoofer kopie zaskakująco głębiej, umiejętnie sięgając do połowy lat 30., z oszałamiającą mocą wyjściową w okolicach 50 Hz, w punkcie, w którym większość subwooferów ma nieco doładowania, aby wzmocnić to uczucie kopnąć lub uderzyć. Szczerze mówiąc, subwoofer prawdopodobnie zapewnia większą moc w tym zakresie, niż większość ludzi potrzebuje. W mojej sypialni o powierzchni około 200 metrów kwadratowych musiałem ustawić łódź podwodną na -7, aby nieco okiełznać jej zaciekłość (jej zasięg waha się od -12 do +12).

Podczas dodawania głośników surround HEOS 5 HS2 nie było takiej potrzeby. Prosta regulacja poziomu i odległości oraz ustawienie zwrotnicy na opcję Optimized było wszystkim, czego potrzeba, aby przekształcić HEOS Bar w prawdziwy system dźwięku przestrzennego, w pełni zdolny do nadążania za najbardziej dynamicznymi miksami surround, jakie mogłem na niego rzucić.

Myślę konkretnie o pierwszym rozdziale Dunkierki(Warner Bros.) na Blu-ray Ultra HD. Jeśli widziałeś już film, wiesz, że film otwiera się miękko, z mocno skoncentrowanym miksem frontowym. I nie martw się, jeśli jeszcze nie widziałeś filmu, nie psuję ci tutaj niczego ważnego… może z wyjątkiem krótkiego przerażenia. Gdy pociski zaczynają lecieć mniej więcej po minucie filmu, myślę, że najbardziej zaskoczyło mnie to, że system radzi sobie ze sceną, nie tyle to, że kanały dźwięku przestrzennego poradziły sobie z świszczącymi uderzeniami tak dobrze, jak oni, ale raczej to, jak bardzo brzmiał jak dobrze zintegrowany zestaw głośników dźwięku przestrzennego. Nie ma takiego doświadczenia „ekran z przodu, punkty dźwiękowe z tyłu”, które słyszałem w przeszłości z listwami dźwiękowymi wyposażonymi w dźwięk przestrzenny. Tutaj jest integralność między przednią i tylną sceną dźwiękową. A może lepszym słowem byłaby ciągłość.

Scena demonstruje również kilka innych mocnych stron systemu, w tym całkowicie wolne od opóźnień połączenie między listwą dźwiękową a głośnikami przestrzennymi, a także wzmacnia autorytet, z jakim HEOS Subwoofer wydobywa naprawdę mocny, mocny bas.

Przełączając się na muzykę, stwierdziłem, że wszystkie powyższe elementy są nadal prawdziwe, ale bardziej uderzyło mnie to, jak cudownie zbalansowany tonalnie jest HEOS Bar, szczególnie w zakresie częstotliwości średnich. Rozkręć coś w stylu Traveling Wilburys „Obchodź się z ostrożnością”Od razu widać, że HEOS Bar pięknie oddaje barwę unikalnych głosów George’a Harrisona, Roya Orbisona i Boba Dylana. Obsługuje również perkusję i gitary jingle-jangle tak dobrze, jak można oczekiwać od soundbara, chociaż, co dziwne, nie jest to dokładnie ostatnie słowo w szerokości sceny dźwiękowej. Mówię „co dziwne”, ponieważ przy szerokości 43,3 cala pasek jest dość szeroki, jak na soundbary. Scena dźwiękowa ma przyjemną głębię, co z pewnością jest doceniane, ale nie oczekuj dźwięku od ściany do ściany, gdy polegasz na samym soundbarze do dostarczania muzyki.

Ten sam ogólny brak szerokości sceny dźwiękowej jest dość widoczny, gdy kręcisz coś takiego jak „Hey Ladies” Beastie Boys, który w dużej mierze opiera się na przesuniętej w fazie próbce „Machine Gun” The Commodores jako napędzającego riffu. Ten wyjątkowo szeroki element rytmiczny wydawał się tutaj nieco ograniczony, ale pod każdym innym względem HEOS Bar wyrzucił go z parku, szczególnie w połączeniu z subwooferem HEOS.

Jedną zgrabną sztuczką, do której można uzyskać dostęp w ustawieniach, jest wielokanałowe stereo, które dodaje kanały surround do miksu podczas strumieniowego przesyłania muzyki. Na początku wahałem się przed użyciem tego, ponieważ zostałem wyłączony przez podobnie nazwane ustawienia DSP znalezione w odbiornikach w minionych czasach, ale tutaj faktycznie działało dobrze. To z nawiązką zrekompensowało brak szerokości pochodzący z samego soundbara, a powstały miks nie był tak zwariowany, by rozpraszał.

Przepaliłem większą część mojej biblioteki muzycznej na telefonie, testując wielokanałowe stereo, nasłuchując wszelkich dziwactw DSP i nigdy ich nie znalazłem. Czy to jest poprawne? Nie. Ale nadal bardzo mi się to podobało, szczególnie podczas słuchania utworu "Relaxing Sounds of Nature: Thunderstorm", którego słuchamy z żoną, gdy zasypiamy każdej nocy.

Wady
Tak naprawdę są tylko dwie rzeczy, które powstrzymują HEOS Bar przed wyniesieniem poza „wow, to jest imponujące” status w pełnym zakresie „wkręć odbiornik i głośniki komponentowe; to wszystko, czego potrzebuję”. Pierwszym, jak wspomniałem powyżej, jest dość ograniczony EQ. Biorąc pod uwagę związek Denona z Audyssey, naprawdę po prostu nie mogę zrozumieć, dlaczego w HEOS Bar nie ma jakiejś formy korekcji pomieszczenia. Biorąc pod uwagę niedawne wydanie aplikacji MultEQ na iOS, pominięcie tego jest podwójnie rozczarowujące.

Druga sprawa jest raczej rozszerzeniem pierwszej. Wspomniałem powyżej, że subwoofer HEOS zapewnia naprawdę zdumiewającą wydajność w zakresie 50 Hz. Problem? Jego wydajność naprawdę wymaga skoku w obu kierunkach, oddalając się od tego wierzchołka, a klif staje się bardziej stromy, gdy zwiększasz głośność. Konkluzja? Subwoofer HEOS wydaje się być nieco jednoznaczny w swojej wydajności, szczególnie przy wyższych poziomach odsłuchu. Ponownie, można to do pewnego stopnia oswoić za pomocą suwaka basów na ekranie ustawień korektora, ale po prostu nie jest on wystarczająco precyzyjny, aby naprawdę całkowicie przezwyciężyć silny nacisk subwoofera w tym konkretnym regionie. Mówiąc dosadnie, ta rzecz rezonuje z moim pokojem w sposób, do którego po prostu nie jestem przyzwyczajony słyszeć, i trochę szkoda, że ​​tak sprawny subwoofer jest hamowany przez brak odpowiedniego EQ lub korekcji pomieszczenia. To także trochę kłopotliwe, że Denon nie wyposażył HEOS Bar w wyjście LFE do użytku z subwooferami innych firm.

Porównanie i konkurencja

Patrząc na całość tego, co robi HEOS Bar, jak to robi i wszystkie sposoby, w jakie możesz z nim wchodzić w interakcje, nie jest kontrowersyjne stwierdzenie, że Sonos Playbar jest jego największym konkurentem. Playbar sprzedaje się za nieco mniej, za 699 USD, chociaż jest to nieco zrównoważone przez fakt, że jego sub jest nieco droższy (również za 699 USD). Sonos ma oczywiście tę zaletę, że znajduje się we wspólnym ekosystemie z najpopularniejszym bezprzewodowym systemem strumieniowego przesyłania muzyki w wielu pomieszczeniach na rynku. Z drugiej strony, nie jest wyposażony w złącze HDMI, a zatem brakuje mu wsparcia dla TrueHD i Master Audio, które oferuje HEOS Bar, nie wspominając o przełączaniu wideo zgodnym z UHD.

Paradigm PW Soundbar i MartinLogan Cadence Soundbar (oba 1299 USD) również zasługują na uznanie jako godni konkurenci, pomimo znacznej różnicy cen. Oba mają łączność HDMI i można je skonfigurować do pracy z bezprzewodowymi głośnikami dźwięku przestrzennego za pośrednictwem ekosystemu Play-Fi. To, czy jest to plus, czy minus, w dużej mierze zależy od tego, jak dobrze Play-Fi współpracuje z siecią domową. Moje własne doświadczenia z Play-Fi były za każdym razem prawdziwym koszmarem sieciowym . Jednak w swojej recenzji Cadence, nasz Sean Killebrew nie miał takich problemów. Niezaprzeczalną przewagą, jaką mają zarówno jednostki Paradigm, jak i MartinLogan nad HEOS, jest ich wsparcie dla Anthem Room Correction, jednego z najlepszych systemów auto EQ w znanym wszechświecie. Grają również dobrze z każdym subwooferem, który wybierzesz na imprezę, więc to miłe.

Wniosek
Kwestie korekcji pomieszczenia i EQ na bok, muszę powiedzieć, że jestem pozytywnie zachwycony przez HEOS Barogólnie. Minęło wiele księżyców, odkąd skonfigurowałem produkt do strumieniowego przesyłania dźwięku, który był tak bezbolesny w konfiguracji, a moje doświadczenia z aplikacją HEOS były prawie całkowicie pozytywne. To prawda, że ​​aplikacja może skorzystać na niewielkiej przebudowie w zakresie nawigacji, zwłaszcza w celu zrekompensowania faktu, że musi ona pełnić podwójną funkcję jako aplikacja do strumieniowego przesyłania dźwięku i system sterowania AV. Kilka razy drapałem się po głowie, próbując dowiedzieć się, jak dostać się z jednego miejsca do drugiego w aplikacji, zwłaszcza gdy chciałem przełączyć się ze słuchania muzyki na oglądanie filmów. Lub gdy chciałem włączyć lub wyłączyć funkcję taką jak Multi-Channel Stereo. Ale wybieram gnidy. Aplikacja działa niezawodnie, co sporo mówi. Połącz to z nienaganną czystością i balansem tonalnym zapewnianym przez sam HEOS Bar,