Recenzja głośników Ruark Solus

Było tylko kwestią czasu, zanim Ruark dodał model podstawowy do swojej flagowej serii. Jestem całkowicie zaskoczony, dlaczego ta marka potrzebuje tylu asortymentów, ile ma, ale hej, jestem tylko recenzentem. Linia Sterling Reference odniosła sukces – przynajmniej dla mnie – stała się zasięgiem i wyglądem, o którym po raz pierwszy przychodzi mi do głowy, gdy ktoś mówi „Ruark". I tak powinno być: jest to najbardziej wyróżniający się podsektor w katalogu firmy i wypada tylko, aby przed przywołaniem podstawowego poziomu wyobrazić sobie najlepszą ofertę.

W ciągu sześciu lat od wprowadzenia dwukierunkowego Equinox na stojaku, dołączyły do ​​niego wolnostojące behemoty Solstice i Excalibur. Solus jest nowicjuszem, który uzupełnia serię, chociaż Sterling Reference ostatecznie będzie zawierał głośnik kanału centralnego i subwoofer do oczywistych zastosowań kina domowego. Ma to ogromne znaczenie w zrozumieniu pełnego potencjału Solusa, ponieważ – chociaż jest wystarczająco dobry pod każdym względem, aby służyć jako główny głośnik – jest również wystarczająco mały, aby działać jako głośniki tylne lub boczne w systemach, w których Equinox lub Solstice (jeśli niekoniecznie Excalibur) działają jako prawybory.

I to małe; wygląda jak mini wersja Equinoxa, mierząca zwięzły 330x206x330mm (HWD). Może i jest kompaktowy, ale Solus waży 10 kg, co sugeruje masywne komponenty i solidną konstrukcję. Ruark zarejestrował swoją technologię obudowy, która nosi nazwę ACD (Advanced Cabinet Design), metoda montażu wskazująca zmienną grubość panelu i strategicznie rozmieszczone usztywnienia w celu zminimalizowania rezonansu. Mówi się, że rezonanse, których konstrukcja ACD nie jest w stanie powstrzymać, mają „niską amplitudę, ale szerokie spektrum i zwiększają tonalną poprawność projektu, nadając głośnikowi jego własny, niepowtarzalny charakter”. Ktoś musiał wynająć Mandelsona, żeby rozdawał spin…

Teraz już znasz ten wygląd: rzeźbione panele boczne, czarna ryflowana Boothroydian o grubości 30 mm, czarna tekstura łupkowa, górna ścianka, przegroda i tylna ścianka – bardzo kanapkowa, bardzo włoska. I bardzo bezwładny. Połączenie skomplikowanego wewnętrznego usztywniania i materiału tłumiącego dźwięk osiąga to, czego chciał Ruark, co skutkuje pudełkiem, które pomyślnie przeszło test uderzeniowy; jest prawie całkowicie obojętny i, jak świadczy dźwięk, wolny od efektów podbarwień. Jego lekko pochylona przednia ścianka zapewnia opóźnienie czasowe, chroniona zdejmowaną maskownicą, ale nie uważam jej za wystarczająco nachalną, by czuć się zmuszonym do jej usunięcia. Nie ryzykując, Solus jest dostępny z panelami bocznymi z naturalnego dębu, czarnego dębu i naturalnej wiśni, opcjonalnie z cisem, naturalnym bukiem, palisandrem lub czarnym lakierem fortepianowym.

Solus ożywia również praktykę prawie całkowicie porzuconą przez producentów, którzy ją odrzucają, ponieważ dodaje krok lub dwa do procesu produkcyjnego: przetworniki offsetowe. Zwiększa to koszty, ponieważ wymaga produkcji par lustrzanych, chyba że przegroda jest taka sama na obu powierzchniach i można ją po prostu obrócić, aby utworzyć wersję lewą i prawą. To, co rzekomo oferuje, to lepsza integracja, rozproszenie i elastyczność pomieszczenia.

Przepływający gazem tylny port znajduje się w górnej części tylnej przegrody, aby to małe pudełko zapewniało „doskonałe subiektywne rozciągnięcie basów”. Według Ruarka, ładowanie odruchowe było wymagane, aby zmaksymalizować wydajność niskotonowego głośnika Solus w stosunku do objętości obudowy. Ten ostatni został określony przez „pseudobezechowe pomiary” wraz z odsłuchami w kilku różnych pomieszczeniach, z dostrojeniem w celu wydobycia maksymalnego rozciągnięcia basu. Duży port Solus utrzymuje również wydajność przy dużych objętościach, ponieważ małe porty nie mogą przenosić wystarczającej ilości powietrza przy wysokich SPL. W rezultacie Solus unika kompresji i jest prawie tak samo zdolny, jak mały ATC w osiąganiu głośności rocka bez brzmienia, jakby miał eksplodować.

Solus jest wyposażony w wykonany przez Scanspeak, 28-milimetrowy głośnik wysokotonowy z jedwabną kopułką, wykonany z domieszkowanej tkaniny o otwartym splocie. Kopuła jest przymocowana do aluminiowego wzornika i cewki drgającej, zanurzonej w ferro-płynie o niskiej lepkości. Ten ostatni przyczynia się w niemałej części do obsługi dużej mocy, jego niska lepkość ma „minimalny opór”, aby nadać głośnikowi wysokotonowemu szybkość – co jest widoczne w sesjach odsłuchowych z jednymi z najszybszych transjentów, jakie słyszałem; cynicy zauważą, że prędkość tak wysokiego kalibru jest zwykle zaletą przetworników metalowych… prawdopodobnie zaletą przetworników metalowych. Zespół głośnika wysokotonowego zawiera również obrobiony nabiegunnik z przepływem powietrza, prowadzący do tylnej komory, która służy „wyrównaniu ciśnienia z tyłu kopuły i zawieszenia”.

Ale gwiazdą Solusa jest nowo zaprojektowany 150-milimetrowy głośnik niskotonowy, słyszany tutaj w jego pierwszym zastosowaniu w świecie rzeczywistym. Firma opracowała unikalną metodę tłumienia zastosowanego do profilowanego stożka papierowego o długich włóknach, który został początkowo wybrany ze względu na wewnętrzne tłumienie wewnętrzne. Szczeliny zostały wycięte w stożku w spiralę na zewnątrz pod różnymi kątami, od osłony przeciwpyłowej do czystego gumowego obramowania, przy czym ta ostatnia jest materiałem o minimalnej histerezie i magazynowaniu energii; wzór przypominał mi wgłębienia w kształcie rombu na niektórych przegrodach głośnikowych Linna. Szczeliny są wypełniane „tajnym” związkiem tłumiącym, a następnie poddawane końcowej powłoce lakieru na powierzchni stożka.

Ruark uważa, że ​​proces ten "skutecznie rozprasza i kontroluje wibracje wokół stożka, zamiast odbijać je z powrotem do środka". Ich wybraną ilustracją tego zjawiska jest droga fal po wrzuceniu kamienia do małej sadzawki. Brak jakiegokolwiek tłumienia fal wytworzonych przez kamień oznacza, że ​​fale dotrą do brzegu, a następnie zostaną odbite z powrotem do basenu. Zastosuj to do dźwięku, a to oznacza podbarwienie. Lepsza kontrola zachowania czopków powinna skutkować gładszą odpowiedzią i obniżonym zabarwieniem w środkowej części pasma.

Kolejnym szczegółem nowego zespołu głośnika niskotonowego jest jego precyzyjnie odlewana obudowa, zaprojektowana w celu radzenia sobie z rozpraszaniem fal dźwiękowych w tylnej części obudowy, wraz z efektem obciążenia powietrzem cewki o dużym skoku i zawieszenia urządzenia. Jego rozpórki, które trzymają magnes kierowcy są – nie żartuję – „aerodynamicznie ukształtowane tak, aby stawiać minimalny opór na wewnętrzne fale dźwiękowe”. Konstrukcja zbliżona jest do zawieszenia pracującego w wolnej przestrzeni, a nie w komorze. Innym aspektem zawieszenia jest jego zdolność do zapewniania ruchu liniowego w „normalnych warunkach pracy”, przy czym w skrajnych przypadkach staje się „progresywny”. To również zwiększa zdolność Solusa do bycia wbitym przez machanie głowami kretynów przed nadejściem kompresji na nieprzyzwoicie wysokich poziomach głośności.

Przeczytaj więcej o Solusie na stronie 2.

Przy 86dB/1W Solus nie przyciągnie hardkorowego SET
-a, ale starannie zaprojektowana ośmioelementowa zwrotnica, pracująca z
częstotliwością 3,6 kHz, pozwala mu pokazać stosunkowo łatwe, choć nieefektywne obciążenie: 8 omów
bez żadnych nieprzyjemności. W standardowej praktyce Ruark wszystkie
kondensatory i cewki polipropylenowe są wykonywane na zamówienie, a ich kapturki są owinięte grubszą
niż norma folią. Pozwala to na ciaśniejsze nawijanie kondensatorów,
aby zredukować wewnętrzne dzwonienie i zniekształcenia. Cewki są rdzeniowane powietrzem i
nawinięte miedzią o wysokiej czystości, a precyzyjne są ceramiczne. Podobnie jak w przypadku
innych modeli Sterling, okablowanie wewnętrzne składa się z 19 żył
posrebrzanej miedzi o wysokiej czystości, w osłonie z PTFE. Ruark
unikane płytki drukowane, zwrotnica jest okablowana na stałe i przylutowana bezpośrednio do
dwuprzewodowych, pozłacanych złączy WBT z tyłu we wnęce pod
portem.

Niemal instynktowna jest potrzeba ustawienia Solusa w wolnej przestrzeni
na sztywnych stojakach odmiany 22-24 cale; Użyłem
jednosłupkowych Partingtonów, ponieważ dedykowane stoisko Solus nie było gotowe na czas do
testu. Tak istotna jest znaczna przestrzeń za portem, że
serdecznie odradzałbym montowanie Solusa na półce lub ścianie, w przeciwieństwie do kilku
konstrukcji z tylnym portem, które mogą uciec blisko tylnej
ściany. Jakość dźwięku, zwłaszcza otwartość i obrazowanie, ulega słyszalnym pogorszeniu, jeśli
głośnik znajduje się w odległości mniejszej niż 0,5 m od ścian bocznych i tylnych; Optymalne
odsłuchy miały Solusy ustawione około 0,7m z boków w
pokoju o szerokości 4m. Jeśli chodzi o odległość od tylnej ściany, wyznaczono ją przez
dwa czynniki, które miały znacznie mniejszy wpływ na odległość od boków:
wielkość zbieżności i odległość od miejsca odsłuchu. Z
pomieszczeniem o głębokości około 5,5m i gorącym siedziskiem 3,5m od linii
głośników, 1m od tyłu to minimum.

Jego cena 1200 sugerowała wzmocnienie partnera w zakresie
600-2000, co instynktownie zignorowałem. Zamiast tego użyłem
wzmocnienia kosztującego dwa razy więcej – przedwzmacniacza/zasilania Nu-Vista – oraz dwóch
kanałów amplitunera A/V Rotel RSX965. Dla bardziej prawdopodobnych partnerów
użyłem Roksana Caspian z dopasowanym odtwarzaczem CD, limitowaną edycją
Musical Fidelity A1, Radford MA15 (dzięki Malcolm) i Quad II.
Inne źródła obejmowały kompletny front end Linn LP12, Musical
Fidelity X-RAY, DV414 Pioneera (Region 1) i krótki zryw
odtwarzacza CD Bow Wizard.

Więc kto włączył wehikuł czasu? Była to cudownie ciekawa
mieszanka nowoczesnego wyrafinowania i pre-Birt, klasycznego
brzmienia głośników BBC/British box. Główną różnicą jest jednak to, że Solus osiąga
206x330x330mm (WDH), co dwie dekady temu wymagałoby dwukrotnie więcej. Jednak
z upływem czasu pewne zasady nie zostały złamane: uzyskanie tak
dużej ilości basu z małej obudowy nadal oznacza niską czułość,
pozycjonowanie jest nadal kluczowe, dyspersja wciąż zbliża się do rzeczywistego
zachowania źródła punktowego, jeśli osiągnięte zostanie optymalne pozycjonowanie. Gdyby
doświadczony anachrofil usłyszał te z zawiązanymi oczami, zostałby
doprowadzony do schizofrenii: zwarty, nowoczesny, szybki bas, ze słodkim, miłym
potroić. Ta ostatnia jest znacznie bardziej powszechna w starszych konstrukcjach, ponieważ współcześni
słuchacze są zbyt martwi, zbyt przyzwyczajeni do sztuczności, aby rozpoznać
naturalne i sztuczne.

Aby spojrzeć na to z innej perspektywy, aby pomóc Ci zdecydować, czy w ten
sposób powinieneś wydać 1200 (i zakładając, że potrzebujesz czegoś
kompaktowego), Solus jest – pomimo szerokiego zakresu dynamiki,
hej-zachowuję-jak- duże odtworzenie obrazu, kiedy się pojawi,
i zachwycająca szybkość – rodzaj głośnika, który faworyzuje wokale,
instrumenty akustyczne i dźwięki „drzewne”: klarnet, fortepian i tym podobne.
Przez kilka tygodni karmiłem Solusa wszystkim, od Lenny’ego Kravitza po
Ol’ Blue Eyes, od Evy Cassidy po Arethę, od Sousy po Gershwina. I to było
jak fala sinusoidalna: kciuki w górę dla Dino z czasów Kapitolu lub wczesna Sheryl Crow,
łagodna nuda z XTC.

Solus okazał się zbyt wyrafinowany dla mas. To głośnik do
słuchania z bliska, a nie do imprezowania, pomimo swojej dużej głośności. Jego
trójwymiarowość jest na poziomie audiofilskim; znasz ćwiczenie, np.
słuchając nagrania studyjnego, aby usłyszeć klimatyzatory. A
jednak… możesz usłyszeć, jak dobrze sprawdzi się w połączeniu z nadchodzącym
centrum i subwooferem, ponieważ może odtworzyć skalę kinowego
wydarzenia. Ten głośnik może okazać się zbyt dobry dla swojej niszy rynkowej,
ponieważ robi tak wiele rzeczy tak dobrze. Może zostać źle zrozumiany
, jeśli nie zostanie zademonstrowany przez kogoś, kto rozumie jego możliwości. Jest to
po prostu kolejny pretendent do tytułów posiadanych przez drogiego,
zmarłego LS3/5A.

Z zastrzeżeniem: bez względu na to, jak dobry jest jego bas – szybki i rozciągnięty –
skorzysta na subwooferze, który pozwoli mu lepiej wykorzystać jego
średnicę i górę. Nauczyłem się tego, gdy wypróbowałem Solus z
właśnie wydanym subwooferem zasilanym przez Ruark, Log-Rhythm, który jest solidny i
pożądany pomimo swojej całkowicie kretynowej nazwy. Co mi przypomina: Ruark
potrzebuje kogoś ze smakiem i inteligencją, jeśli chodzi o
nazwy produktów. A biorąc pod uwagę ich stylistyczną obsesję na punkcie jednego z
głównych rywali tego mówcy, dlaczego po prostu nie poddali się kultowi bohatera i nie nazwali go
Solus Faber?

Ruark, 59 Tailors Court, Temple Farm Industrial Estate, Southend-On-Sea, Essex SS2 5TH. Tel 01702 601410.

Pasek boczny: Subwoofer Log-Rhythm Subwoofer Log-Rhythm
firmy Ruark – ktokolwiek go nazwał, powinien zostać zwolniony – mieści
się w jego obudowie 420x430x43mm (HWD), wystarczająco, aby ważyć 25kg.
Jego szczelna obudowa wykonana jest z 25-milimetrowej płyty MDF; Wewnątrz znajduje się głośnik niskotonowy o średnicy 300 mm (12 cali)
z kompozytu papierowego o długim skoku na stalowej obudowie, z podwójnym
magnesem do ekranowania i wzmacniaczem bipolarnym o mocy 100 W ze sprzężeniem DC. Ruark
w przemyślany sposób ułatwił konfigurację, z
połączeniami wysokiego i niskiego poziomu do użytku samodzielnie przez dedykowane wyjście subwoofera (np
. z procesora dźwięku przestrzennego), jako system zasilający satelity lub w
parach stereo. Użytkownik może dostosować zwrotnicę, wzmocnienie i fazę, a
konfiguracja była tak prosta, że ​​udało mi się to zrobić w 20 minut. Och, i to wygląda
fajny też, z opcjonalnym klipsem na panelach bocznych lub bez niego w kolorze czarnym lub
jednym z czterech rodzajów drewna. Czarna skrzynka, mrok rozpraszają przypominające Wadię
słupki na każdym rogu. I chłopcze, czy to załatwia sprawę. Na
nowo zremasterowanym
DVD (Tylko dla Regionu 1, biedni, nadużyte głupki wspierające Region Drugi),
scena, w której Paul Atriedes nazywa piaskowe robaki za pomocą tego urządzenia,
jest moim najnowszym pogromcą basów. Log-Rhy – nie, nie mogę powiedzieć tego imienia. Ruark
Sub przekazał nie tylko wydłużenie, ale i wagę. A
prędkość? Nie wiedziałem, ile może mieć trzaskającego niskiego basu. 750 (plus
75 za panele i 50 za stożki), to triumf.